بهترین شواهد هنوز نشان می دهد که پنجمین نیروی بنیادی “آفتاب پرست” واقعی نیست
اکنون، او جیان هوا در دانشگاه نانجینگ در چین و همکارانش آزمایشی را طراحی کردند که از نواری از گرافیت معلق مغناطیسی و یک جرم آزمایشی برای جستجوی شواهدی از این اثر مرموز در مقیاسهای اندازهگیری نشده قبلی استفاده میکند که فاصله بین تجربیات گذشته آونگ و اتم را پر میکند. .
“اگر انرژی تاریک واقعا وجود داشته باشد، در آزمایش ما باید بتوانیم آن را تشخیص دهیم [the chameleon force]او می گوید. ما یک حسگر نیروی بسیار حساس داریم، اما نتوانستیم چیزی پیدا کنیم.
نیروی آفتاب پرست ممکن است بازیگر مهمی در جهان اولیه بوده باشد
او و همکارانش ارزش های خاصی را برای انرژی تاریک و نیروی آفتاب پرست انتخاب کردند آدرین اریکک در دانشگاه کارولینای شمالی، و اگرچه کار آنها ارتباط احتمالی بین نیروی آفتاب پرست و انرژی تاریک را غیرممکن می کرد، نیروی آفتاب پرست غیر مرتبط با انرژی تاریک همچنان می توانست وجود داشته باشد.
یک آزمایش حساس برای تشخیص پنجمین نیروی اساسی احتمالی معروف به نیروی آفتاب پرست بهترین شواهد را ارائه می دهد که هنوز نامزد معتبری برای انرژی تاریک نیست.
آزمایشی برای اندازه گیری نامزد اصلی انرژی تاریک، پنجمین نیروی بنیادی به نام نیروی آفتاب پرست، هیچ مدرکی دال بر واقعی بودن آن پیدا نکرد.
شالر (STScI)/ESA
نتیجه برای محدود کردن مقیاسها و انرژیهایی که یک نیروی آفتابپرست میتواند در آن عمل کند، مهم است. جرمی ساکستین در دانشگاه هاوایی در مانوآ. او می گوید، با این حال، اگر انرژی تاریک در مقیاس های مختلف انرژی عمل کند، این به طور قاطع احتمال وجود آن را رد نمی کند.
مردم قبلاً سعی کردهاند قدرت آفتابپرست را با اندازهگیری هرگونه جابهجایی بین توده آزمایش و اندازهگیری کنند. گروه های اتم در آزمایشگاه یا بین توده آزمایشی و a آونگاما محدودیتها در اندازه یا دامنه این آزمایشها به این معنی است که این نیرو همچنان میتواند در مقیاسهای انرژی که ما نمیتوانیم آن را درک کنیم، کمین کند.
انرژی تاریک به عنوان توضیحی برای مشاهده این که کهکشان ها به نظر در حال دور شدن از یکدیگر هستند پیشنهاد شده است. یکی از نامزدهای احتمالی برای عملکرد آن نیروی آفتاب پرست است، نیرویی بنیادی علاوه بر چهار نیرویی که می دانیم در جهان کار می کنند: گرانش، نیروی قوی، نیروی ضعیف و الکترومغناطیس.
محققان امیدوارند دستگاه خود را با خنک کردن آن تا دمای بسیار پایین بهبود بخشند تا بتوانند ایده آفتاب پرست را بیشتر بررسی کنند و سایر کاندیدهای انرژی تاریک را در مقیاس های انرژی حتی کوچکتر، مانند نظریه تقارن، نیروی پنجم بالقوه دیگری که مانند هیگز عمل می کند، آزمایش کنند. بوزون .
توسط الکس ویلکینز
او و تیمش این آزمایش را برای به حداقل رساندن سایر نیروهای ممکن طراحی کردند، با داشتن جرم هایی به قدری نازک که تأثیر گرانش روی آنها ناچیز است، و با قرار دادن جرم آزمایشی در داخل قفس فارادی، که میدان های الکتریکی را مسدود می کند. سپس از یک میکروسکوپ نوری و یک سیستم لیزری برای اندازه گیری هرگونه جابجایی ناشی از آفتاب پرست بین این دو جرم استفاده کردند.
قدرت قدرت آفتاب پرست به چگالی ماده اطراف آن بستگی دارد. در مناطق کم چگال فضا در فواصل کیهانی، این امر تأثیر قابل توجهی خواهد داشت و ماده را از هم جدا می کند. اما در زمین، منطقه ای متراکم بر اساس معیارهای کیهان شناسی، آنقدر کوچک است که توسط نیروهای دیگر کوتوله می شود و اندازه گیری آن را دشوار می کند.
محققان پشت این آزمایش می گویند که این الگوی اولیه آفتاب پرست را به عنوان توضیحی برای انرژی تاریک رد می کند، اما برخی از مردم فکر می کنند که هنوز هم می تواند نقشی داشته باشد.