سایر روشهای استتار، مانند ترکیب در پسزمینه یا داشتن الگوهای رنگی آشفته، زمان جستجوی شکارچی را تا حدود 55 درصد افزایش داد.
درباره این موضوعات بیشتر بدانید:
سایر روشهای استتار، مانند ترکیب در پسزمینه یا داشتن الگوهای رنگی آشفته، زمان جستجوی شکارچی را تا حدود 55 درصد افزایش داد.
درباره این موضوعات بیشتر بدانید:
منبع: https://www.newscientist.com/article/2337800-the-best-kind-of-camouflage-is-pretending-to-be-an-inanimate-object/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
به گفته یکی از نویسندگان این مطالعه، یکی از این شکاف ها جغرافیایی است رافائل کامپوس-دوارته در دانشگاه فدرال ABC در برزیل، زیرا اکثر مطالعات روی گونههای استتار شده که محققان توانستهاند بررسی کنند از آمریکای شمالی و اروپا انجام شده است. همانطور که بدنه تحقیقات رشد می کند، آنها امیدوارند که پدیده ها را در مقیاس جهانی حتی متنوع تر بررسی کنند.
تکامل حیوانات را با طیف گسترده ای از راه های پنهان شدن از شکارچیان اعطا کرده است: راه راه گورخرها جداسازی آنها از گله را دشوار می کند، برخی از عنکبوت ها نادیده گرفته می شوند زیرا آنها شبیه مدفوع پرندگان است و آفتاب پرست های تغییر رنگ می توانند با پس زمینه ترکیب شوند. اما، تا کنون، هیچ کس به چگونگی مقایسه این رویکردهای پنهان با یکدیگر نگاه نکرده بود.
شاتراستاک/دکتر مورلی رید
آنها دریافتند که هر شکلی از استتار زمان جستجوی شکارچیان را به طور متوسط 63 درصد افزایش می دهد و احتمال حمله را تا 27 درصد کاهش می دهد. اما حیواناتی که از چیزی به نام استتار بالماسکه استفاده میکردند – مثلاً شبیه سنگ، گیاه یا مدفوع بودند – در به تاخیر انداختن حمله موفقترین بودند و زمان جستجوی شکارچی را تا 295 درصد افزایش دادند.
موجوداتی مانند کاتیدید شبیه برگ از به اصطلاح “استتار بالماسکه” برای فرار از شکارچیان استفاده می کنند.
حیواناتی که شبیه اجسام بی جان هستند، بهتر از حیواناتی که از انواع دیگر استتار استفاده می کنند، از شکارچیان فرار می کنند. شکارچیان برای یافتن حیوانات با استفاده از این نوع ترفند بصری که استتار بالماسکه نامیده می شود، چهار برابر بیشتر از حیوانات بدون مبدل طول کشید.
برای اینکه بفهمند کدام استراتژی استتار مؤثرتر است، ویانا و همکارانش داده هایی را از 84 نشریه در مورد انواع شکارچیان و طعمه ها گردآوری کردند. اکثر مطالعات شامل حشرات شکار شده توسط پرندگان، ماهی ها یا انسان ها – چه در زندگی واقعی و چه با انسان ها، در یک شبیه سازی بازی ویدیویی بود. توضیح می دهد: “مقایسه ای بین انواع استتار هرگز انجام نشده بود.” خوائو ویتور د آلکانترا ویانا در دانشگاه دولتی کامپیناس در برزیل. ما فکر میکردیم که این یک فرصت عالی برای درک چگونگی تکامل استتار و نحوه تعامل انواع استتار است. حیات وحش شبیه اشیاء طبیعی مانند سنگ، چوب یا برگ از شکارچیان تقریباً چهار برابر طولانیتر از حیوانات پنهان دوری میکند.
زندگی
14 سپتامبر 2022
توضیح می دهد: “هر مطالعه فردی مانند یک قطعه کوچک از یک پازل است، و آنها سعی می کنند تکه ای از آن پازل را کنار هم بگذارند.” آنا هیوز در دانشگاه اسکس در انگلستان. او میگوید این مقاله همچنین “در دیدن شکافهای دانش ما واقعاً مفید است.”
مرجع مجله: مجموعه مقالات انجمن سلطنتی B: علوم زیستی، DOI: DOI: 10.1098/rspb.2022.0980