شما می توانید این مقاله بایگانی برتر را به صورت رایگان به عنوان بخشی از مطالعه بخوانید دانشمند جدید Advent Calendar 2022. برای لذت بردن از این و دیگر جواهرات جشن، ثبت نام کنید تا به صورت رایگان یک خواننده ثبت نام شده شوید.
چرا اینقدر احساس بدی دارم؟
SSPL/Getty Images
مجدداً، یک مطالعه قبلی اسکاندیناوی نشان داد که سطح استالدئید در زمانی که خماری شدیدتر بود، به طور کلی پایین بود. این نشان می‌دهد که اثرات آن نیز غیرمستقیم یا با تأخیر است – انگشت را به سمت پایین‌تر از خط، شاید به سمت استات، محصول تجزیه استالدئید، نشانه بگیرید.
شاید اینطور نباشد. بر اساس نظریه‌ای که در سال‌های اخیر مطرح شده است، بسیاری از علائم خماری با تخریب نه اتانول، بلکه متانول، یک ترکیب مشترک در بسیاری از نوشیدنی‌های الکلی مرتبط است. اگر انتخابی دارید، آنزیم‌هایی که الکل را تجزیه می‌کنند، اتانول را به متانول ترجیح می‌دهند، بنابراین وقتی خماری شروع شد، کمی اتانول بیشتری در سیستم خود بمالید و تسکین موقتی پیدا خواهید کرد – یا حداقل طبق این تئوری. اثر دارد هنوز باید در یک مطالعه قابل اعتماد بازتولید شود.
یک درمان؟
بنابراین، “آبجو بعد از شراب و شما احساس خوبی خواهید داشت. شراب بعد از آبجو و شما احساس عجیب و غریب خواهید کرد”؟ هیچکس نمیداند. با این حال، هر کسی که مایل به نقل این کلمات حکیمانه خاص است، لطفاً توجه داشته باشد: آلمانی‌ها که یک یا دو چیز در مورد نوشیدن می‌دانند، ضرب‌المثلی مشابه دارند، درست برعکس.
آیا من برای این چیزها خیلی پیر شده ام؟
جیسون ریش
همه اینها، به‌علاوه این واقعیت که هیچکس نمی‌خواهد به عنوان موافق یا تشویق کننده سوء مصرف الکل دیده شود، به این معنی است که ما احتمالاً اینجا تنها خواهیم بود. خماری راهی است که طبیعت به شما می گوید دیگر آن را تکرار نکنید. بنابراین، انسان بودن، بیرون می روید و دوباره شروع می کنید.
خیلی کوچک. اگر عوارضی را تجربه می کنید، نوشیدن آب علائم مربوط به کم آبی را کاهش می دهد. با این حال، هیچ مدرکی وجود ندارد سطوح پایین الکترولیت ها مانند سدیم، پتاسیم و منیزیم با شدت خماری در ارتباط هستند. بنابراین یک نوشیدنی ایزوتونیک صبح روز بعد احتمالاً چیزی جز اثر دارونما نخواهد داشت. هر چند دارونما می تواند قدرتمند باشد، حتی اگر بدانید که دارونما است. با توجه به عدم وجود یک درمان علمی اثبات شده، کاری را انجام دهید که برای شما مفید است، خواه قهوه غلیظ باشد یا غذای سرخ شده چرب.
موی سگ؟
این چقدر نوشیدم؟
معلوم نیست. احتمالاً هیچ دلیل واحدی برای همه علائم شناخته شده خماری وجود ندارد (نگاه کنید به “47 راه برای دوست نداشتن کبد”). برخی ممکن است فقط به طور غیرمستقیم با مصرف الکل مرتبط باشند: برای مثال، خستگی ممکن است به دلیل سوختن روغن نیمه شب یا انجام حرکات بیش از حد در زمین رقص باشد. یا می‌تواند تأثیری بر کیفیت خواب باشد که بدن شما را وادار به تجزیه مقدار زیادی غذای مایع کند – چه رسد به خوردن غذای آخر شب – درست قبل از خواب.
اما باز هم الکل نیست. شروع خماری به این معنی است که غلظت اتانول در خون شما – الکلی که ما به دلیل خواص مسموم کننده اش از آن لذت می بریم – صفر است یا به سرعت به آن نزدیک می شود. این پارادوکس راز اصلی خماری است.
درون من چه می گذرد؟
درباره این موضوعات بیشتر بدانید:
منبع: https://www.newscientist.com/article/mg23231040-800-hung-over-what-science-says-about-why-you-feel-so-rough/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
الکل. احتمالا الکل. سردرد، حالت تهوع، تعریق، خستگی، بی‌حالی، آن احساس گناه کدر – مطمئناً ناشی از نوشیدن زیاد الکل در شب گذشته است.
برخی دیگر، مانند کم آبی، عوارض جانبی هستند. تپش سر و دهان شما مانند بند ران کشتی گیر احتمالاً ناشی از سرکوب وازوپرسین توسط الکل است، یک هورمون ضد ادرار، فرآیندی که باعث می شود شما بیشتر ادرار کنید. در طول خماری، وازوپرسین به سطح بالاتر از حد طبیعی باز می گردد، اگرچه وجود دارد به نظر نمی رسد همبستگی وجود داشته باشد بین آن یا هر عدم تعادل هورمونی ناشی از نوشیدنی و شدت خماری.
در یک مفهوم کلی، بله. بیشتر تحقیقات خماری بر روی دانشجویان دانشگاه انجام می شود، گروهی از خوکچه های هندی که آماده اتخاذ رفتارهای صحیح هستند. اما هنوز مطالعه ای با یک نمونه آماری به اندازه کافی بزرگ وجود ندارد که بگوید آیا علائم و شدت خماری با افزایش سن تغییر می کند یا خیر. عوامل دیگر، مانند الگوهای خواب بی قرار، احتمالاً بیشتر از افزایش حساسیت به الکل در شدت خماری درک شده نقش دارند.
چه می توانم بکنم؟
با توجه به الف نظرسنجی 2011 از 1410 دانش آموز هلندی مبتلا به خماریترتیب فراوانی علائم خماری در اینجا آمده است:
هیچ مدرکی مبنی بر تغییر علائم و شدت خماری با افزایش سن وجود ندارد.
پس کی قرار است علم انگشت خود را بیرون بیاورد و به ما پاسخ دهد، لعنتی؟
هیچ کدام از آنها به ویژه مفید نیستند.
انقدر مشروب نخور یعنی خیر، چاره ای نیست. و تا زمانی که آسیب شناسی خماری را درک نکنیم، بعید به نظر می رسد که چنین چیزی داشته باشیم.
این نشان می دهد که توانایی متابولیسم سریع الکل مهمتر از مقدار مصرف شده در تعیین شدت خماری است. (متاسفانه، هیچ راه شناخته شده ای برای یادگیری چنین مهارتی وجود ندارد.) اما این توضیح نمی دهد که چرا ما می توانیم مانند روزهای پایانی که تقریباً چیزی برای نوشیدن نداشتیم، خماری کنیم، و در مواقع دیگر ممکن است دچار خماری شویم. پر پوست شده و به آرامی با آن کنار بیایید. . نویسندگان مطالعه هلندی مشاهده کردند: «فقط تعداد کمی از مطالعات به این موضوع نگاه کرده و نتایج غیرقطعی را گزارش کرده‌اند.
این چیزی است که من نوشیده ام؟
شاید آن چند بطری آخر ایده خوبی نبود
بقیه تا حد زیادی حدس های تحصیل کرده هستند. شروع دیرهنگام خماری به این معنی است که محصولات متابولیکی اتانول مظنون اصلی هستند. آ مطالعه 2005 در ژاپن دریافتند که افراد دارای ژن‌های غیرفعال، آنزیم‌هایی می‌سازند که استالدئید، محصول جانبی بسیار واکنش‌پذیر اتانول را تجزیه می‌کنند. بعد از نوشیدن کمتر دچار خماری شدم.
مشکل اینجاست که این آزمایش ها روی موش ها انجام شد. در هر سناریوی واقعی انسانی، زمانی که وارد تک مالت می شوید، آسیب احتمالاً قبلاً وارد شده است.
اینطوری نوشیدم؟
لازم نیست. تجزیه و تحلیل اخیر از ادرار گروهی از دانش آموزان هلندی که از خماری رنج می بردند نشان داد که غلظت اتانول با شدت علائم مرتبط است از جمله خواب آلودگی، تعریق، مشکل در تمرکز، حالت تهوع، تشنگی و تا حدی سردرگمی، سردرد، ضعف و پشیمانی. این همبستگی ها در گروهی که خود را مصون از خماری معرفی می کردند و مقدار مشابهی مصرف می کردند وجود نداشت. افراد گروه دوم نیز الکل کمتری در ادرار خود داشتند.
خستگی، تشنگیخواب آلودگی، احساس خوابیدنسردرد، دهان خشکحالت تهوع، ضعفکاهش هوشیاری، مشکلات تمرکزبی تفاوتی، افزایش زمان واکنشکاهش اشتها، دست و پا چلفتی، بی قراریسرگیجه، مشکلات حافظه، اختلالات دستگاه گوارشسرگیجه، دل دردلرزش، مشکلات تعادلفشار، لرزتعریق، سرگردانیحساسیت صوتی، حساسیت به نوراحساسات کسل کننده، درد عضلانی، از دست دادن طعمپشیمانی، سردرگمی، گناهگاستریت، تکانشگریگرگرفتگی سرد/گرم، استفراغقلب تپنده، افسردگیتپش قلب، وزوز گوشنیستاگموس (حرکت کنترل نشده چشم) عصبانیتمشکلات تنفسی، اضطرابافکار خودکشی
