Canadarm2 ، بازوی روباتیک ISS که توسط آژانس فضایی کانادا ساخته شده است
ESA / NASA
دقیق ترین ساعت فضا در طی چند روز راه اندازی می شود و شروع به ساختن یک شبکه بسیار هماهنگ از بهترین ساعت های روی زمین خواهد کرد. اما این پروژه ، از دهه های آماده سازی ، فقط برای چند سال قبل از سوزاندن ایستگاه فضایی بین المللی در پایان دهه کار خواهد کرد.
ساعت اتمی تنظیم شده در فضا (ACES) مأموریت آژانس فضایی اروپا (ESA) است که با دقت بی سابقه ای سیگنال زمانی ایجاد می کند ، سپس آن را از طریق لیزر به نه ایستگاه روی زمین منتقل می کند زیرا بیش از 27000 کیلومتر در ساعت عبور می کند. این شبکه از ساعتها در هماهنگ سازی بسیار باریک قرار خواهد گرفت و یک کرنومتر بسیار دقیق در جهان فراهم می کند.
نتیجه این است که ACE قادر خواهد بود تئوری نسبیت عام انیشتین را آزمایش کند ، که می گوید زمان گذر تحت تأثیر نیروی گرانش ، با دقت بسیار زیادی است. همچنین به تحقیق در مورد همه چیز ، از ماده تاریک گرفته تا تئوری رشته کمک خواهد کرد.
Aces باید در تاریخ 21 آوریل در یک موشک SpaceX Falcon 9 از مرکز فضایی کندی ، فلوریدا راه اندازی شود. هنگامی که در ISS ، بازوی روباتیک آژانس فضایی کانادا – Canadarm2 – آن را در خارج از آزمایشگاه ESA کلمبوس ، جایی که در فضای فضا باقی خواهد ماند ، وصل می کند.
این بسته در واقع شامل دو ساعت است: یکی به نام SHM این توانایی را دارد که برای دوره های کوتاه پایدار بماند ، که به آن امکان می دهد به کالیبراسیون دیگری ، به نام فرعئو کمک کند. با هم ، این ساعت ها به حدی دقیق خواهند بود که کمتر از یک ثانیه از 300 میلیون سال – 10 برابر دقیق تر از ساعتهای موجود در ماهواره های GPS از دست می دهند.
فرعئو اساساً روی یک ساعت اتمی در پاریس شکل می گیرد که یک اتاق کامل را اشغال می کند. این فناوری را در چیزی که کمتر از یک متر مکعب طول می کشد ، مینیاتور کنید و همچنین می تواند از سخت گیری های پرتاب موشک و زندگی در فضا زنده بماند ، کار آسانی نبود.
برای تولید یک سیگنال ساعت دقیق ، فرعو چشمه اتم های سزیم را که به صفر تقریباً مطلق خنک می شود ، تف می کند و تعامل آنها را با زمینه های مایکروویو مشاهده می کند. در زمین ، این دستگاه به یک دستگاه تا 3 متر ارتفاع نیاز دارد ، اما در ریزگردها ، این اتم ها را می توان در یک چشمه کندتر و کوچکتر اسپری کرد ، که به آن اجازه می دهد بسیار کوچکتر باشد.
سیمون وینبرگ در ESA می گوید که این دستگاه آنقدر حساس است که واقعیت ساده قرار دادن یک قاشق چایخوری در این نزدیکی می تواند یک میدان الکترومغناطیسی به اندازه کافی قوی برای از بین بردن ساعت ایجاد کند. وینبرگ می گوید: “فقط برای گفتن آن در متن ، بهتر از هزار میلیون میلیون ثانیه است که ما در اینجا سعی می کنیم در اینجا اندازه گیری کنیم.” “بنابراین این یک جهنم کار دشوار است.”
مفهوم Aces به دهه 1990 باز می گردد و در ابتدا برای پرتاب در شاتل فضایی که در سال 2011 بازنشسته شد ، برنامه ریزی شده بود. پس از رسیدن به فضا ، اولین سیگنال به مدت یک سال و نیم به ساعت زمین نمی رسد – برای سفارش آن حدود شش ماه طول می کشد ، سپس یک سال اندازه گیری لازم است تا سر و صدا را جدا کرده و سیگنال ساعت را حذف کند.
پس از آن ، ACE ها تا سال 2030 کار می کنند ، پس از آن ISS به عمد در جو زمین خرد می شود و سوزانده می شود. در این مرحله ، ساعتهای جدید بسیار پیش بینی شده به نام ساعتهای نوری احتمالاً ساعتهای اتمی ساخته اند ، به جز منسوخ شدن روی زمین ، اگرچه آنها به اندازه کافی کوچک یا قوی نیستند که در آن زمان در فضا مورد استفاده قرار گیرند.
وینبرگ می گوید که در یک مقطع ، ESA بدون در نظر گرفتن مناسب ترین فناوری در آن زمان ، به دنبال ایجاد نسل جدیدی از آن خواهد بود. “ما از آن دور خواهیم بود ، و ما مجبور شدیم پشتیبانی و بودجه و غیره را جمع کنیم تا مطمئن شویم که این اتفاق افتاده است.”
سوژه ها:
- زمان/ /
- ایستگاه فضایی بین المللی
منبع: https://www.newscientist.com/article/2476091-most-accurate-space-clock-to-launch-and-count-down-to-destruction/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
