دندانهای اول اندامهای حسی روی پوست ماهی باستانی بودند

طبق تجزیه و تحلیل جدید فسیل های حیوانات ، دندان ها ابتدا به عنوان اندامهای حسی و نه برای جویدن تکامل یافته اند. به نظر می رسد اولین ساختارهای به شکل دندان گره های حساس بر روی پوست ماهی اول که می توانند تغییرات در آب اطراف را تشخیص دهند.

این کشف از یک ایده طولانی مدت پشتیبانی می کند که دندان ها ابتدا در خارج از دهان تکامل یافته اند. کودکان هاریدی در دانشگاه شیکاگوبشر

اگرچه شواهدی برای حمایت از این امر وجود داشت ، اما یک سؤال آشکار وجود داشت. “داشتن این همه دندان ها در خارج چیست؟” گفت هاریدی. یک احتمال این بود که آنها به عنوان زره دفاعی خدمت می کردند ، اما هاریدی فکر می کرد تعداد بیشتری وجود دارد. “این بسیار عالی است که خود را با کارهای دشوار بپوشانید ، اما اگر این موارد دشوار می تواند به شما در احساس محیط خود کمک کند ، چه اتفاقی می افتد؟”

دندانهای واقعی فقط در مهره داران مانند ماهی و پستانداران یافت می شوند. برخی از بی مهرگان دارای ساختارهای دندان شکل هستند ، اما بافت های زیرین کاملاً متفاوت هستند. این بدان معنی است که دندانها از تکامل مهره داران اول هستند: ماهی.

هاریدی و تیمش فسیل های دوباره مورد بررسی قرار گرفتند که وانمود می شوند قدیمی ترین نمونه های دندان ماهی هستند و با استفاده از یک Synchrotron برای اسکن آنها با جزئیات بی سابقه.

آنها ابتدا روی فسیل های قطعه ای حیوانات به نام متمرکز شدند وابسته به آناتولپیکه مربوط به آخرین قسمت از دوره کامبرین است که از 539 میلیون تا 487 میلیون سال و در آغاز دوره اردوویان ، که از 487 میلیون تا 443 میلیون سال اتفاق می افتد ، رخ داده است. این حیوانات دارای اسکلت سخت و سخت بودند که دارای توبولها بودند.

اینها به عنوان توبولهای عاج ، یکی از بافت های سخت که دندان ها را تشکیل می دهند ، تعبیر شده است. در دندانهای انسانی ، عاج لایه زرد زیر مینای دندان سفید سخت است و او عملکردهای بسیاری از جمله فشار تشخیص ، دما و درد را انجام می دهد.

این به این ایده منجر شد که توبول ها پیشروهای دندان هایی به نام Odontodes و آن هستند وابسته به آناتولپی ماهی اولیه استبشر

این همان چیزی نیست که هاریدی و تیمش پیدا کردند. “ما دیده ایم که آناتومی داخلی [of the tubules] او می گوید. “پس از بررسی ساختارها از طیف وسیعی از حیوانات ، آنها دریافتند که توبول ها بیشتر شبیه به ویژگی هایی هستند که به نام Sensille موجود در اسکلت های موجود در برونشکی مانند حشرات و عنکبوت ها وجود دارد.

یعنی وابسته به آناتولپی بندپایه است ، ماهی نیست و لوله های آن پیشروهای مستقیم دندان نیستند.

“عاج احتمالاً تازگی از مهره داران است ، اما ظرفیت های حسی یک سطح خارجی سخت شده بسیار زودتر در بی مهرگان وجود داشت.” گرت فریزر در دانشگاه فلوریدا در گاینزویل ، که در این مطالعه دخیل نبود.

با وابسته به آناتولپی به گفته این تیم ، قدیمی ترین دندان های شناخته شده از آن است. اریپیچیوسکه فقط به دوره Ordovician شناخته شده است. آنها یک عاج واقعی دارند – در Odontodes روی پوست خود.

هاریدی می گوید بی مهرگان مانند وابسته به آناتولپی و اولین مهره داران به عنوان اریپیچیوس به طور مستقل گره های سخت و حسی را روی پوست خود تکامل داده است. وی گفت: “این دو حیوان بسیار متفاوت مجبور بودند از طریق گل دریاهای قدیمی راه خود را طی کنند.” مطابق با این ، این تیم دریافت که اودنتودهای روی پوست برخی از ماهی های مدرن هنوز اعصاب دارند – عملکرد حسی را نشان می دهد.

هنگامی که برخی از ماهی ها به شکارچیان فعال تبدیل شدند ، آنها به راهی برای نگه داشتن طعمه خود نیاز داشتند ، به طوری که اودنتودهای سخت به دهان رفتند ، جایی که می توان از آنها برای نیش استفاده کرد.

فریزر توضیح می دهد: “بر اساس داده های موجود ، ساختارهای به شکل دندانها احتمالاً برای اولین بار در پوست مهره های اول ، قبل از تهاجم شفاهی به این ساختارها که به دندان تبدیل شده اند ، تکامل یافته اند.”

سوژه ها: