مانتوی فوقانی زمین عمیق ترین اثر فعالیت انسان را نشان می دهد

آبیاری و خشکسالی غیرمعمول تقریباً از دهه 1960 همه آب دریای آرال را خالی کرده و باعث ایجاد تغییراتی در روکش فوقانی زمین ، لایه زیر پوسته سیاره می شود. این احتمالاً عمیق ترین نمونه ثبت شده از فعالیت های انسانی است که زمین داخلی جامد را اصلاح می کند.

“برای انجام کاری که بر آن تأثیر بگذارد [upper mantle] مثل ، اوه ، “می گوید سیلوین باربوت در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی. “این به شما نشان می دهد که ما چقدر قدرتمند هستیم که محیط را تغییر دهیم.”

دریای آرال در آسیای میانه زمانی یکی از بزرگترین بدنه های آب جهان بود که نزدیک به 70،000 کیلومتر مربع را در بر می گرفت. اما برنامه های آبیاری اتحاد جماهیر شوروی از دهه 1960 و همچنین خشکسالی های بعدی ، دریا را خالی کردند. در سال 2018 ، تقریباً 90 ٪ کاهش یافته و تقریباً 1000 کیلومتر مکعب آب از دست داده بود.

وانگ تنگ در دانشگاه پکن در چین ، پس از خواندن کتابی در مورد عواقب این فاجعه زیست محیطی بر روی سطح زمین ، در مورد دریای آرال کنجکاو شد. او می گوید: “من فهمیدم که تغییر جرم به عنوان عظیم باعث تحریک پاسخ زمین عمیق می شود.”

او و همکارانش ، از جمله باربوت ، از اقدامات ماهواره ای برای پیروی از تغییرات ظریف در ارتفاع دریای خالی بین سال های 2016 و 2020 استفاده کردند. اگرچه بخش بزرگی از آب دریا ده ها سال پیش ناپدید شده است ، اما آنها دریافتند که قیام در حال انجام است ، اما سطح حدود 7 میلی متر در سال افزایش می یابد.

آنها سپس از مدلی از پوسته و گوشته در زیر دریای آرال استفاده کردند تا تغییرات عمیق در زیر منجر به این طرح بلند کردن مشاهده شود. باربوت توضیح می دهد: “ما می دانیم که مشاهدات کاملاً با پاسخ عمیق به این تغییر سازگار هستند.”

از آنجا که وزن آب برداشته شده است ، پوسته کمتر عمیق طبق مدل آنها با تورم پاسخ می دهد. این باعث شد تا تا 190 کیلومتری زیر سطح ، به اعماق پاسخ دهد ، در حالی که سنگهای چسبناک موجود در روکش فوقانی برای پر کردن خلاء. باربوت توضیح می دهد: “انعطاف پذیر فضا را ایجاد می کند و صخره ها می خواهند به آنجا جریان پیدا کنند.” وی می گوید ، این پاسخ تأخیر در یک منطقه گرم و ضعیف از گوشته به نام آستنوسفر به همین دلیل است که قیام در حال انجام است ، حتی ده ها سال پس از خروج از آب.

بازگشت به جبهه فوقانی پس از سایر تغییرات عمده توده روی سطح ، مانند پیشرفت و عقب نشینی یخچالهای طبیعی ، می گوید رولان بورگمان در دانشگاه کالیفرنیا ، برکلی. وی گفت که پاسخ به زهکشی دریای آرال به خوبی می تواند عمیق ترین نمونه تغییر ناشی از انسان در زمین جامد باشد.

گفت: سایر تغییرات ناشی از انسان ، مانند پر کردن مخازن بزرگ یا پمپاژ آب های زیرزمینی ، همچنین باعث بازگشت مجدد شده است. Manoochehr Shirzaei به تکنیک ویرجینیا. وی گفت ، اما طیف گسترده ای از دریای آرال به این معنی است که احتمالاً اثرات تخلیه عمیق تر عمل می کند.

علاوه بر نشان دادن مقیاس فعالیت های انسانی ، قیام در زیر دریای Aral فرصتی غیرمعمول برای برآورد تفاوت های اندک در ویسکوزیته گوشته ، به ویژه جایی که زیر یک قاره است ، ارائه می دهد. “دانستن اینكه چگونه این لایه تحت رفتار قاره ها رفتار می كند ، برای افرادی كه سعی در درک صفحات تكتونیك دارند ، بسیار مهم است.”

سوژه ها: