مردم باستان دیواری ها را به جزایر اندونزی می بردند

در اوایل سال 12800 سال پیش ، مردم دیوارهای وحشی را اسیر می کردند و آنها را به ده ها تن ، حتی صدها کیلومتر منتقل می کردند.

اصالتاً از سحول – توده زمینی ماقبل تاریخ که سپس به استرالیا و گینه نو تقسیم می شدند – Marsupials احتمالاً کاشفان و معامله گران انسانی را به جزایر آسیای جنوب شرقی به عنوان منبع غذا ، پوست تزئینی و در نهایت ابزارهای استخوان همراهی می کرد. گفت: حیوانات وارداتی مستعمرات را تأسیس کرده و هزاران سال است که در یکی از قدیمی ترین موارد انتقال حیوانات در جهان ، آن را رونق بخشیده اند. دیلن گافنی در دانشگاه آکسفورد.

وی گفت: “این به یک تصویر جهانی تبدیل می شود که این افراد اول حیوانات را به روشی بسیار پیچیده تر و مصمم تر از آنچه تصور می کردیم ، مدیریت و پرورش داده اند-شاید از بعضی جهات که اولین کشاورزان خواهند داشت.” “آنها نه تنها در این محیط های جزیره گرمسیری زنده ماندند بلکه آنها به طور فعال آنها را شکل دادند.”

کار علمی در مورد جابجایی گونه ها به طور کلی بر روی کاشفان اروپایی متمرکز شده است – مانند معرفی آنها از خرگوش های تهاجمی در استرالیا در قرن 18 و 19 یا در انتصاب اسبها به قاره آمریکا در پایان 1400 و اوایل 1500.

اما در دهه 1990 ، محققان استخوان های دو نوع مارپال را پیدا کردند – Cuscus (Phalanger Orientalis breviceps یا Phalanger Brevices) و bandicoot (Echymipera Kalubu) – در جزایر شرق گینه نو و دیوارهای جنگل قهوه ای (dorcopsis mueli) در جزایر تا غرب Halmahera ، در حدود 350 کیلومتری ساحل قدیمی Sahul.

بر اساس سن ذغال در نزدیکی و عمق بقایای آن ، این تیم ها تخمین زده اند که والابی ها حدود 8000 سال پیش وارد شده اند و سایر حیوانات بین 13000 تا 24000 سال.

نحوه ورود این حیوانات به جزایر – چه با حمل و نقل انسانی و چه به تنهایی – ایجاد نشده است. برای کشف آن ، گافنی و همکارانش یک سایت باستان شناسی جدید را در جزایر رجا آمپات در اندونزی مورد مطالعه قرار دادند ، که در چند کیلومتری ساحل شمال غربی صحئول ساکن بود که سطح دریا هزاران سال پیش پایین بود.

در آنجا ، اسکلت ها با هزاران سال فاصله نشان می دهند که مستعمرات دیواری های جنگلی قهوه ای قبل از ناپدید شدن حدود 4000 سال پیش ، به دلایلی که هنوز مشخص نیست ، در این جزایر زندگی می کردند و تولید می شدند.

قدمت به رادیوکربن در یک غار داخلی نشان داد که مردم از 13000 سالگی – 5000 سال زودتر از جزایر غربی – ماساژ و پخت و پز می کردند و هنوز هم حدود 4،400 سال پیش این کار را انجام دادند.

این تیم همچنین چندین ابزار استخوانی – که احتمالاً برای شکار و کارهای نساجی مورد استفاده قرار می گیرد – از حداقل 8،500 سال پیش استفاده کرده است ، از جمله یکی از آنها که توسط تجزیه و تحلیل مولکولی تأیید شده است به دلیل ساخته شدن از استخوان خانوادگی Wallaby در حدود 4،300 سال پیش.

برای پاسخ به این سؤال که چگونه حیوانات – و در جزایر دورتر – با در نظر گرفتن سطح دریا و شرایط محیطی در آن زمان از مدل سازی رایانه استفاده کردند.

گافنی می گوید ، مدل سازی از این ایده پشتیبانی می کند که انسان حیوانات را با قایق رانی حمل کرده است. بدون کمک انسانی ، والایی ها باید بیش از 24 ساعت در جریان های قدرتمند در جریان اقیانوس شنا می شدند و یا برای رسیدن به برخی از جزایر ، تا 10 روز به قایق های کاشت می چسبیدند و این باعث می شود بقای آنها بسیار غیرممکن باشد. و اگرچه ممکن است که حیوانات هنگام شنا می توانستند به جزایر همسایه برسند ، هیچ کس نمی داند که آیا دیوارهای جنگلی – مدرن یا باستانی – می توانند شنا کنند.

وی گفت ، سفرهای قایق رانی ، از طرف دیگر ، بسته به مسیر ، چند ساعت تا دو روز طول می کشد – احتمالاً به اندازه کافی کوتاه برای حیوانات اسیر برای زنده ماندن از این سفر است.

این نتایج نشان می دهد که حرکات گونه های انسانی تا چه اندازه قبل از گسترش استعمار اروپا ، معروف به تام متیوز در دانشگاه بیرمنگام ، در انگلستان ، که در این مطالعه دخیل نبود. “ما اغلب فرض می کنیم که مقدمه ها فقط در 500 سال گذشته آغاز شده است ، اما نشان می دهد که انسان هزاران سال پیش اکوسیستم های دوباره را دوباره تهیه کرده اند.”

سوژه ها: