مغزهای بزرگ ما به دلیل هورمونهای جفت ممکن است تکامل یافته باشد

مغز انسان یکی از پیچیده ترین اشیاء جهان است – و این پیچیدگی می تواند به دلیل موجی از هورمونهای آزاد شده توسط جفت در دوران بارداری باشد.

اگرچه بسیاری از ایده ها برای توضیح تکامل مغز انسان پیشنهاد شده است ، اما همچنان یکی از بزرگترین اسرار علمی ما است. توضیحی که به عنوان فرضیه مغز اجتماعی شناخته می شود ، نشان می دهد که مغز بزرگ ما برای مدیریت روابط پیچیده اجتماعی تکامل یافته است. فرض می کند که ناوبری پویایی در گروه بزرگ نیاز به درجه خاصی از ظرفیت شناختی دارد و گونه های اجتماعی را برای ایجاد مغز بزرگتر سوق می دهد. به عنوان مثال ، سایر حیوانات بسیار اجتماعی مانند دلفین ها و فیل ها نیز دارای مغزهای نسبتاً مهمی هستند. اما مکانیسم بیولوژیکی اساسی این لینک روشن است.

حالا ، الکس Tsompanidis در دانشگاه کمبریج و همکارانش می گویند که پاسخ می تواند هورمونهای جنسی جفت باشد. در دوران بارداری ، جفت – اندام موقت که به عنوان واسطه بین جنین و مادر عمل می کند – هورمونهای مهمی برای رشد جنین ایجاد می کند. این موارد شامل هورمونهای جنسی مانند استروژن ها و آندروژن ها است.

Tsompaanidis توضیح می دهد: “من می دانم که به نظر می رسد پرش است – فکر کردن به تکامل انسان ، سپس به جفت پایان می یابد.” “اما دلیل این امر این است که ما نوسانات و تغییرات در سطح این هورمون ها در رحم را بررسی کرده ایم و می بینیم که آنها مواردی مانند توسعه زبان و توسعه اجتماعی را پیش بینی می کنند.”

تحقیقات نوظهور همچنین نشان می دهد که این هورمون ها بر رشد مغز تأثیر می گذارند. به عنوان مثال ، الف مطالعه 2022 دریافتند که تجویز آندروژن ها ، مانند تستوسترون ، به ارگانوئیدهای مغز – از نسخه های ساده شده مینیاتوری مغز ساخته شده از سلولهای بنیادی انسان – در طی یک دوره از رشد بحرانی باعث افزایش تعداد سلول های موجود در قشر ، یک منطقه مهم مغز برای حافظه ، یادگیری و فکر می شود. مطالعات دیگر در مورد ارگانوئیدهای مغز نشان داده است که استروژن ها برای آموزش و تثبیت ارتباط بین نورون ها مهم هستند.

همچنین شواهد محدودی وجود دارد که نشان می دهد انسان در معرض سطح بالاتر این هورمون ها در دوران بارداری نسبت به نخبگان غیر انسانی قرار دارد. بوها مطالعه 1983 دریافتند که گوریل ها و شامپانزه ها چهار تا پنج برابر استروژن کمتر در ادرار خود نسبت به انسان در دوران بارداری دارند. جفت نیز دارد فعالیت بیشتر در ژن ها که آروماتاز ​​را تولید می کنند – آنزیمی که آندروژن ها را به استروژن ها تبدیل می کند – فقط در میمون های ماکای.

“این هورمون ها برای رشد مغز بسیار مهم شده اند ، و اگر نسبتاً با سایر پستانداران و گونه های دیگر به آن نگاه کنیم ، به نظر می رسد شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این هورمون ها در انسان بسیار زیاد هستند [during pregnancy]گفت Tsompanidis.

این هجوم همچنین می تواند به توضیح اینکه چرا انسان چنین گروه های اجتماعی بزرگی را تشکیل می دهد ، کمک کند. برخی از زیست شناسان تکاملی بر این باورند که ما قادر به ایجاد شبکه های اجتماعی بزرگ هستیم زیرا تفاوت در جنس ها در انسان ظریف تر از سایر نخبگان است. به عنوان مثال ، زن و مرد از نظر اندازه بدن نسبت به نئاندرتال های زن و مرد مشابه هستند ، توضیح می دهد Tsompanidis. وی گفت که این احتمالاً به دلیل سطح استروژن بالاتر در رحم است.

Tsompanidis توضیح می دهد: “اگر استروژن های زیادی دارید ، نه تنها کمی مردانه تر هستید ، بلکه به احتمال زیاد مغز همبسته نیز دارید.” “بنابراین فشار برای افزایش استروژن ها ، فشار برای ایجاد همه اجتماعی و کنار آمدن همه ، در واقع چیزی است که مغز انسان را بزرگتر و متصل تر می کند.”

گفت: “من موافقم که ژنهای جفت بر رشد مغز انسان و احتمالاً تکامل مغز هومینین ها تأثیر می گذارد.” دیوید گری در دانشگاه میسوری. “با این حال ، من فکر می کنم آنها تأثیر رقابت مردانه بر مغز و تکامل شناختی را دست کم می گیرند.”

اگر درست باشد که انسانهای مرد در همان گروه اجتماعی تمایل دارند که نسبت به سایر نخبگان نسبت به یکدیگر همکاری کنند و نسبت به یکدیگر تهاجمی تر باشند ، این می تواند به دنبال درگیری بین گروه ها تکامل یابد. وی تأکید می کند ، از این گذشته ، هماهنگی بیشتر و کار تیمی می تواند یک مزیت در یک رویارویی مهلک باشد.

دانش ما در مورد تفاوت های جفت بین نخبگان نیز محدود است. بسیاری از نخبگان غیر انسانی ، مانند شامپانزه ها ، جفت را بعد از زایمان می خورند که این مطالعه را دشوار می کند ، توضیح می دهد Tsompanidis.

شناسایی عوامل به شکل تکامل مغز انسان بیش از یک پیگیری فکری ساده است: همچنین می تواند بر عصبی بودن نور را روشن کند.

Tsompanidis توضیح می دهد: “همه انسانها اجتماعی نیستند و مهارت های زبانی باورنکردنی ندارند – و این خوب است. این امر آنها را کمتر انسانی نمی کند.” وی گفت که با درک چگونگی تکامل مغز می تواند این سؤال را ارائه دهد که آیا برخی از ویژگی های شناختی خاص با سازش همراه هستند یا خیر.

سوژه ها: