با ترکیب یک الگوریتم یادگیری ماشینی با اسکن MRI از افرادی که رو به پایین و سپس رو به بالا دراز کشیده بودند تا مکان مغز در داخل جمجمه تغییر کند، محققان توانستند ویژگیهای مختلف مادی مغز و بافتهایی را که آن را به جمجمه متصل میکنند، تعیین کنند. جمجمه آنها میزان فروپاشی مغز هنگام فشردن، نحوه واکنش آن در هنگام فشار دادن به پهلو و میزان کشسانی بافت های همبند را تعیین کردند.
اگرچه به نظر می رسد که آنها از لاستیک ساخته شده اند، اما مغز انسان نرم تر و لطیف تر است. توانایی آنها در تحمل فشار با دال ژلاتینی قابل مقایسه است و راحت تر از فوم پلی استایرن مورد استفاده برای بسته بندی می شکنند.
نیکلاس بنیون در دانشگاه کاردیف در بریتانیا و همکارانش به دنبال توسعه روشی برای به دست آوردن اندازهگیریهای دقیقتر از ویژگیهای فیزیکی مغز در انسانهای زنده بودند. بیشتر آنچه که ما در مورد واکنش بافت مغز به ابزارهایی که در طول جراحی مغز و اعصاب به آن دست می زنند می دانیم، از اندام هایی است که بریده شده یا برداشته شده اند و در مواد شیمیایی حفظ شده اند، که می تواند بر سفتی و انعطاف پذیری پارچه ها تأثیر بگذارد.
اگرچه محققان مدتهاست که میدانستند مغزها بسیار نرم و بسیار شکننده هستند، اما مطالعه جدید این تصور را به اندازه کافی دقیق میکند تا روشهای جراحی حساس را بهتر اطلاعرسانی کند. الن کوهل در دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا
این تیم دریافتند که مواد مغزی تا 10 برابر راحتتر از فوم پلی استایرن فرو میریزند و مقاومت آن در برابر رانش جانبی تقریباً یک هزارم آن چیزی است که اگر لاستیک باشد، میباشد، به این معنی که لخت بودن آن با یک صفحه ژلاتینی قابل مقایسه است. . بنیون می گوید این الگوریتم محاسبه کرده است که بافت های متصل کننده مغز به جمجمه نیز به اندازه کافی نرم هستند، شاید برای جلوگیری از حرکت بیش از حد ناگهانی مغز.
درباره این موضوعات بیشتر بدانید: