نیمی از ماه از دیگری گرمتر است

جاذبه گرانشی زمین روی ماه نشان داد که فضای داخلی ماهواره ما در نزدیکی آن گرمتر است ، که رو به سیاره ما است و نشان می دهد که روده های آن نابرابر هستند.

ما می دانیم که از زمان شروع به مشاهده آن ، قسمت نزدیک ماه از نظر دور متفاوت است. اما ما نمی دانستیم که آیا این تفاوت نشان دهنده چیزی به معنای واقعی کلمه عمیق تر است – چیزی در زیر سطح ماه ، می گوید پارک رایان در آزمایشگاه پیشران جت ناسا در کالیفرنیا. او و همکارانش اکنون از داده هایی استفاده کرده اند Nasa Grail Spacecrafre برای اثبات آن

در مأموریت Grail ، دو فضاپیما در سال 2011 و 2012 در حالی که جمع آوری داده هایی در مورد نحوه گرانش ماه بر حرکت مربوط به آنها تأثیر می گذارد ، ماه را در مدار خود قرار می دهد. از آنجا که میدان گرانشی آن نشان دهنده خصوصیات جسمی آن است ، این به محققان اجازه می دهد تا شکل ماه را محاسبه کنند و نحوه تحریف آن توسط جاذبه جزر و مدی زمین.

اما جزئیات این زمینه گرانشی را نمی توان با ظاهر قمری خارجی توضیح داد – محققان مجبور بودند از این سؤال کنند که آیا فضای داخلی می تواند ناهموار باشد. مطالعات قبلی پیش بینی می کردند که در پاسخ به جذابیت زمین ، طرف نزدیک ماه تحریف تر از سمت دوردست آن خواهد بود. جفری اندروز هانا در دانشگاه آریزونا. وی گفت که کار جدید این موضوع را تأیید می کند و “نگاه جدیدی در داخل ماه دارد.”

پارک و تیم وی از داده های Grail برای محاسبه دقیق حساسیت ماه برای تغییر شکل در پاسخ به گرانش زمین استفاده کردند. آنها دریافتند که این اندازه گیری 72 ٪ بزرگتر از آن است که اگر فضای داخلی ماه کاملاً یکنواخت و متقارن باشد.

این تیم دلایل مختلفی را برای این ناهنجاری مانند ترکیب شیمیایی ماه مورد بررسی قرار داد. اما مدلی که به بهترین وجه با اندازه گیری ها مطابقت داشته باشد ، آن است که طرف نزدیک به فضای داخلی ماه گرمتر از سمت دور آن است: توزیع دما نامتعادل.

شان سلیمان در دانشگاه کلمبیا در نیویورک ، می گوید که این مدل داخلی قمری با آنچه در مورد تاریخ آتشفشانی ماه و توزیع عناصر رادیواکتیو مانند اورانیوم و توریم در نزدیکی سطح آن می دانیم ، سازگار است.

روشی که ماه خود را از این طریق پیدا کرده است ، همچنان یک سؤال باز است ، اگرچه برخی از بینش های نابرابر آن می تواند به دلیل سابقه برخورد با سایر اشیاء باشد. در آینده ، او و تیمش می خواهند از اقدامات لرزه ای به اصطلاح مورسون برای تقویت درک خود از فضای قمری استفاده کنند. این اقدامات از ابزارهایی مانند مجموعه لرزه ای Faretéکه ناسا قصد دارد در سال 2026 راه اندازی شود.