هوای خشک دره مرگ می تواند منبع گرانبهای آب باشد

یک تابلوی کوچک موفق به استخراج یک لیوان آب تمیز از هوای خشک از دره مرگ در کالیفرنیا شد ، که نشان می دهد این دستگاه می تواند منبع حیاتی را در مناطق خشک فراهم کند.

جو در زمین بسیار خشک می تواند حاوی حجم زیادی از آب باشد ، اما استخراج این مقدار در مقادیر زیادی بدون برق دشوار است. در گذشته ، محققان راه های ابتکاری برای ترسیم این مخزن را پیدا کرده اند ، مانند شبکه های مه از بافت های ساده در فیبرهای مش یا الیاف مصنوعی در ابریشم عنکبوتی ، اما آنها در ایجاد کارآمد در شرایط واقعی مشکل داشتند.

حالا ، ژوانه ژائو در انستیتوی فناوری ماساچوست و همکارانش یک سیستم جمع آوری آب بدون برق ایجاد کردند که تقریباً 0.5 متر و قطر 0.1 متر اندازه گیری می کند. این صفحه از یک پنل شیشه ای تشکیل شده است که حاوی هیدروژل جاذب است ، ماده ای شبیه به ژله بر اساس پلیمرهای زنجیره ای طولانی و نمک های لیتیوم که می توانند مولکول های آب را ذخیره کنند.

هیدروژل ، که برای افزایش سطح آن در یک ساختار نوع اریگامی تاشو شده است ، در شب آب را جذب می کند. این امر هنگامی که خورشید در طول روز بر روی پنل شیشه ای می درخشد ، تبخیر می شود. فضای داخلی دستگاه با یک ماده خنک کننده ویژه پوشانده شده است ، جایی که آب تبخیر شده در زیر جمع می شود و اسلایدها را در زیر قرار می دهد.

ژائو و تیمش هواپیمای خود را به مدت یک هفته در Death Valley آزمایش کردند ، جایی که رطوبت می تواند به 5 ٪ برسدبشر به عنوان یک مقایسه ، متوسط ​​در تمام طول سال لندن حدود 70 ٪ است محققان دریافتند که این دستگاه تا 160 میلی لیتر آب در روز استخراج کرده است ، به اندازه کافی برای پر کردن یک نوشیدنی کوچک.

آنها بر این باورند که هشت مورد از این پانل ها می توانند نیازهای روزانه آب آشامیدنی را از یک بزرگسال متوسط ​​برآورده کنند ، که می تواند در مناطق خشک بسیار مفید باشد. ژائو توضیح می دهد: “از آنجا که طراحی این دستگاه یک ساختار نسبتاً جمع و جور است ، ما فکر می کنیم که یک منطقه حتی بزرگتر از دستگاه می تواند آب آشامیدنی را برای یک خانواده برای مصرف روزانه فراهم کند.”

خوب است که ژائو و تیمش نشان داده اند که دستگاه در دنیای واقعی کار می کند. داریل ویلیامز در کالج امپریال در لندن ، اما در صورت آزمایش بیش از یک هفته ممکن است مشکلی ایجاد شود. “محیط خارجی نسبتاً خصمانه است. ما می خواهیم ببینیم که دستگاه در این شرایط استرس ، بعد از سه ، شش ، نه ماه رفتار می کند.”