توضیح می دهد: “اگر یکی از این نوع گیرنده های بویایی جهش یافته یا دیگر کار نمی کند، این سیستم پشتیبان وجود دارد.” کریستوفر پوتیه در دانشکده پزشکی جانز هاپکینز در مریلند که اخیراً یک پدیده مشابه در مگس میوه (مگس سرکه ملانوگاستر). “این دگم آنچه را که ما فکر می کردیم در مورد سیستم بویایی می دانیم تغییر می دهد.”
این تیم انتظار داشتند که این امر از تشخیص عطر انسان و انتقال آن اطلاعات به مغز توسط نورون های بویایی جلوگیری می کند. با این حال، هنگامی که آنها فعالیت عصبی را در زمانی که پشه ها در معرض بوی انسان بودند اندازه گرفتند، متوجه شدند که حشرات هنوز هم می توانند این بو را تشخیص دهند. “[This was] یانگر می گوید آخرین چیزی که انتظار داشتیم پیدا کنیم.
درباره این موضوعات بیشتر بدانید:
منبع: https://www.newscientist.com/article/2334438-mosquitoes-have-more-ways-to-smell-us-than-we-thought/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
یونگر می‌گوید این یافته که پشه‌ها حتی در تشخیص بوی انسان بهتر هستند، نشان می‌دهد که تلاش‌ها برای جلوگیری از گسترش بیماری‌های منتقله از طریق پشه باید متفاوت باشد. او می گوید، به جای تمرکز بر ویرایش ژنتیکی آشکارسازهای بوی پشه به امید اینکه نتوانند افراد را شناسایی کنند، می توان منابع را برای ایجاد تله ها و مواد دافع قوی تر به کار برد.
پشه‌ها برای استشمام خون انسان به نورون‌های بویایی که عمدتاً روی آنتن قرار دارند، متکی هستند.
آنها مشکوک بودند که بوها گیرنده های دیگر را در نورون های بویایی فعال می کند. برای تأیید این موضوع، محققان از توالی یابی RNA برای شناسایی آنچه در سطح سلولی اتفاق می افتد استفاده کردند. آنها دریافتند که یک نورون بویایی می تواند چندین نوع گیرنده داشته باشد، نه فقط یک، و بوی انسان گیرنده هایی را درگیر می کند که غیرفعال نشده بودند.
پشه‌هایی که گیرنده‌های بوی انسان از شاخک‌هایشان حذف شده‌اند، هنوز می‌توانند بوی انسان را حس کنند و این نشان می‌دهد که سیستم بویایی آنها دارای افزونگی داخلی است.
مرجع مجله: سلول، DOI: 10.1016/j.cell.2022.07.024
مگ یانگ در دانشگاه بوستون در ماساچوست و همکارانش از فناوری ویرایش ژن CRISPR بر روی پشه‌های ماده استفاده کردند.معابد مصریان) برای غیر فعال کردن گروه هایی از گیرنده های بویایی انسان بر روی نورون های بویایی شاخک های آنها.
پشه‌های ماده برای تشخیص خونی که برای تغذیه تخم‌هایشان نیاز دارند، به ترکیب بوهایی متکی هستند که انسان و سایر حیوانات منتشر می‌کنند. حشرات بوها را از طریق نورون های بویایی که عمدتاً روی شاخک هایشان قرار دارند، جذب می کنند، که اطلاعات بویایی را به مغز تشخیص داده و به آن منتقل می کنند.
پشه‌های ماده که گیرنده‌های عطر انسانی آنها مسدود شده بود، هنوز می‌توانستند مردم را بو کنند. کشف نشان می دهد که حشرات سیستم بویایی پیچیده تری نسبت به آنچه قبلاً شناخته شده بود دارند
زندگی
18 آگوست 2022
