پیوند سلول های بنیادی خون بند ناف، زن را در شرایط بهبودی HIV قرار می دهد
استیونسون توضیح می‌دهد که با موارد قبلی که در آن افراد مبتلا به HIV پس از دریافت پیوند سلول‌های بنیادی بالغ، بهبود یافتند، برخی از دانشمندان بر این باور بودند که یک پاسخ نسبتاً شدید GvHD برای فعال کردن سلول‌های غیرفعال آلوده به HIV مورد نیاز است تا بتوان آنها را به طور مؤثرتر حذف کرد.
برای غلبه بر کمبود اهداکنندگان بزرگسال مناسب، پزشکان مطالعه‌ای را انجام دادند که در آن خون بند ناف را به یک بیمار نیویورکی تزریق کردند، که او را به‌عنوان مختلط نژاد معرفی می‌کرد.
بدن گیرنده همچنین می‌تواند پیوند را در عارضه‌ای به نام بیماری پیوند در مقابل میزبان (GvHD) رد کند، زمانی که سلول‌های ایمنی در میان سلول‌های بنیادی اهدایی به سلول‌های گیرنده حمله می‌کنند.
پیوند شامل استفاده از شیمی درمانی و گاهی پرتودرمانی برای از بین بردن گلبول های قرمز خون فرد، قبل از تزریق سلول های بنیادی اهداکننده است. به گیرنده داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی داده می شود تا خطر رد پیوند توسط سیستم ایمنی بدن او کاهش یابد و احتمال عفونت بیشتر شود.
اکثر افراد مبتلا به HIV می‌توانند با مصرف داروهای ضدرتروویروسی که از تکثیر ویروس در بدنشان جلوگیری می‌کند، میزان ویروس را در خون خود به سطوح غیرقابل شناسایی کاهش دهند.
برای هر پیوند سلول‌های بنیادی، گیرندگان فقط می‌توانند از افرادی که نوع بافت‌شان مطابقت دارند کمک‌های اهدایی دریافت کنند تا خطر حمله سیستم ایمنی به بافت پیوندی کاهش یابد.
هسو می‌گوید: «با موفقیت بیشتر، مانند این داستان، می‌توانیم درها را برای همه بیماران در این موقعیت‌های بسیار بسیار پرخطر باز کنیم.
به گفته Hsu، علائم خفیف‌تر بیمار نیویورکی احتمالاً به دلیل استفاده از خون بند ناف بوده است. او می گوید که این خون در معرض سموم یا عفونت های زیادی قرار نگرفته است. او می‌گوید سلول‌های T او، نوعی از سلول‌های ایمنی دخیل در GvHD، بنابراین کمتر به سلول‌هایی که ممکن است کاملاً سازگار نباشند، پاسخ می‌دهند.
NIAID
بنابراین پیوند سلول‌های بنیادی تنها برای افرادی که مبتلا به HIV هستند و سرطان خون پیشرفته‌ای دارند، در نظر گرفته می‌شود که با این روش قابل درمان است. این بیمار نیویورکی دیگر نیازی به داروهای ضد رتروویروسی ندارد و همچنین در حال بهبودی برای سرطان خون خود است.
استفاده از خون بند ناف یافتن کبریت پیوند را آسان‌تر می‌کند، زیرا ذخایر زیادی از نمونه‌های منجمد توسط افرادی که در بیمارستان‌ها زایمان کرده‌اند اهدا شده است. جینگمی هسو در بیمارستان پرسبیتریان نیویورک. “بانک داشته باشید [of cord blood] او می گوید که واقعاً در را برای کمک به بیماران بیشتر باز کرد.
او همچنین سلول های بنیادی را از یکی از بستگانش دریافت کرد. خون بند ناف ممکن است حاوی سلول‌های بنیادی کمتری نسبت به خون بزرگسالان باشد، بنابراین مخلوط کردن آن با سلول‌های بنیادی والدین باعث تقویت خون بند ناف می‌شود. ایوان برایسون در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس، که در این مطالعه مشارکت داشت، در بیانیه ای گفت.
چندین نفر پس از دریافت سلول های بنیادی از اهداکنندگان بالغ حامل دو نسخه از یک جهش طبیعی از HIV در حال حاضر بهبود یافته اند. CCR5 خجالت زده این جهش دلتا 32 از ورود ویروس و عفونت سلول های سالم جلوگیری می کند.
پیوند سلول های بنیادی بند ناف یک زن مخلوط نژاد را قادر ساخت تا برای اولین بار در مرحله بهبودی HIV قرار گیرد.
یک میکروگراف الکترونی عبوری از ذرات ویروس HIV (صورتی) که از غشای پلاسمایی یک سلول ایمنی آلوده تولید مثل می‌کنند.
این زن که به عنوان بیمار نیویورکی شناخته می شود، از سال 2017 پس از دریافت سلول های بنیادی مقاوم به HIV که از خون بند ناف برای درمان سرطان خون او برداشت شده بود، از اچ آی وی قابل تشخیص عاری بود. سلول های بنیادی توسط مغز استخوان تولید می شوند و می توانند به انواع مختلف سلول های خونی تبدیل شوند.
او می گوید، با این حال، بیمار نیویورکی تنها علائم خفیف GvHD مانند ناراحتی گوارشی را تجربه کرد، در حالی که همچنان در حال بهبودی برای HIV بود. سایر بیماران عوارض جدی تری مانند کاهش شنوایی و کاهش وزن شدید داشتند.
از آنجایی که انواع بافت ها ارثی هستند، قومیت افراد بر توانایی آنها برای یافتن همسان تأثیر می گذارد. دو نسخه از CCR5 این جهش نادر است، تنها در حدود 1٪ از افراد با اصل و نسب اروپای شمالی وجود دارد و حتی در سایر جمعیت ها نادرتر است.
چندین ماه طول می کشد تا سلول های بنیادی اهدا کننده دوباره سلول های خون گیرنده را پر کنند. ماریو استیونسون در دانشگاه میامی، فلوریدا. “این پنجره یک پنجره خطر بسیار بالا برای فرد است.”
