چرا باید فرض کنید که حتی ساده ترین حیوانات آگاه هستند

آیا سگها با افکار و احساسات خود آگاه هستند؟ کبوتر چطور؟ زنبورها؟ کرم های خاکی؟ چتر دریایی؟ روشی که شما پاسخ می دهید احتمالاً نشانگر تمایل انسان به نسبت دادن آگاهی به حیوانات خانگی و ظاهراً “بالاتر” خواهد بود ، در حالی که شک دارید که به آن “ساده تر” مانند بی مهرگان گسترش می یابد.

در واقع ، ما هرگز نمی توانیم مطمئن باشیم که موجود دیگری آگاه است. گفت: “ماهیت ذهنی تجربه به این معنی است که شما نمی توانید کاملاً ایمن باشید – حتی نمی توانید 100 ٪ از سایر انسانها مطمئن باشید.” جاناتان در دانشکده اقتصاد لندن ، نویسنده از لبه حساسیتبشر

با این حال ، ما می توانیم شواهدی را جمع کنیمبشر اما اول ، ما باید تصمیم بگیریم که منظور ما از وجدان چیست. در اینجا ، می گوید: توس ، پیروی از اندیشه فیلسوف هربرت فیگل و تقسیم آگاهی به سه لایه مفید است.

اساسی ترین حساسیت ، احساس خام لحظه حاضر ، از جمله احساسات دنیای خارج و احساسات داخلی بیشتر مانند درد ، لذت ، هیجان و کسالت است. علاوه بر این ، توانایی تفکر در مورد تجربیات ما است – به عنوان مثال فکر کردن: “این درد بدترین دردی است که من تا به حال داشته ام.” لایه نهایی ، فردیت ، احساس خودمان به عنوان گذشته ، آینده و زندگی برای ما است.

مطالعات در مورد آگاهی حیوانات تمایل به تمرکز بر حساسیت دارد. می گوید: “بخش بزرگی از این تحقیق مطرح شده است ، اگرچه افراد نیز مانند شادی به احساسات مثبت روی می آورند.” کریستین اندروز در دانشگاه یورک در تورنتو. به عنوان مثال ، ماهی رنج آور می تواند به سمت بخشی از مخزن خود شنا کند که دارای یک ضد درد محلول در آب است.

نوع دوم اثبات حساسیت ناشی از رفتار اجتماعی است. اندروز می گوید: “حیوانات از نظر اجتماعی بخش بزرگی از دانش و مهارت های خود را می آموزند.” حتی حشرات این کار را انجام می دهند. مثلاً مگسهای میوه یاد بگیرید چه کسی داشتن رابطه جنسی با تماشای سایر مگس های میوه ، داشتن رابطه جنسی.

میزان آگاهی برخی از حیوانات از زمینه فرهنگی خود در برخی از اکتشافات خارق العاده ، از جمله کشف اخیر که موش ها ظاهراً “کمک های اولیه” به همراهان ناخودآگاه می دهند ، آشکار می شود. محققان همچنین به دنبال حافظه اپیزودیک بودند ، که این توانایی برای تجربیات گذشته – نشان دادن فردیت – است و آن را در پستانداران مختلف از جمله موش و شامپانزه ها و همچنین در پرندگانی مانند قلم مو یافتند.

اگرچه شواهدی از حساسیت گسترده افزایش می یابد ، ما هنوز نیازهای عصبی آگاهی را درک نمی کنیم. در مورد پستانداران مطالعاتی وجود دارد که نشان می دهد مناطق مغز درگیر هستند ، “اندروز توضیح می دهد ،” اما ما نمی توانیم به گونه های دیگری که ساختارهای عصبی بسیار متفاوتی دارند تعمیم دهیم “. به عنوان مثال ، حشرات چیزی مانند مغز انسان ندارند ، اما با این وجود اثبات خوبی وجود دارد که می توانند احساس درد کنند – و به همین دلیل حساس هستند.

با این وجود ، سال گذشته ، اندروز ، توس و همکارانشان این را آزاد کردند اعلامیه نیویورک در مورد آگاهی حیواناتاین نشان می دهد که “یک امکان واقع بینانه تجربه آگاهانه” حتی در بسیاری از بی مهرگان وجود دارد. اندروز فراتر می رود ، با بیان اینکه ما باید با فرض اینکه همه حیوانات آگاه هستند شروع کنیمبشر

این فرضیه های فعلی را که توسط اکثر زیست شناسان برگزار می شود ، ناپدید می کند ، اما ممکن است چنین بخشی برای بقیه ما نباشد. Birch توضیح می دهد که این ایده که حیوانات اتومات های غیر حساس هستند ، “انحراف از علم غربی” است. “فرهنگ های غیر غربی ، و در واقع بسیاری از افراد در غرب ، خارج از آکادمی ، همیشه حیوانات را موجودات حساس می دانستند.”

سوژه ها: