چگونه جامعه می تواند نسبت به نوزادان با دو پدر ژنتیکی واکنش نشان دهد؟

“همه جهنم ، از نظر سیاسی و اخلاقی ، در سراسر جهان برجسته خواهد بود.” بنابراین ، می گوید: جیمز واتسون ، همكاری كه برنده جایزه نوبل در پروانه DNA مضاعف است ، در مورد احتمال لقاح آزمایشگاهی انسانی در سال 1974. چهار سال بعد ، لوئیز براون ، اولین نوزاد موفق IVF ، متولد شد.

امروزه بیش از 12 میلیون نفر از طریق IVF طراحی شده اند و به نظر می رسد جهنم هنوز هم تا حد زیادی در آن قرار دارد. تعداد کمی از ما به این روش توجه کردیم.

اما در مورد نگرش ما به فن آوری های تولید مثل در آینده چیست؟ این سؤال با تولد موشهای حاصلخیز با دو پدر ژنتیکی مطرح می شود. چنین سوء استفاده هایی از قبل وسوسه شده است و موش هایی را بدون مادر و بی پدر ایجاد می کند ، اما این آخرین تکنیک متمایز است زیرا این امر به معنای اصلاح ژنتیکی نیست. در اصل ، این امر باعث می شود که برای استفاده در انسان مناسب باشد.

دلایل فنی بسیاری وجود دارد که چرا این اتفاق به زودی اتفاق نمی افتد ، از میزان موفقیت پایین تا تعداد زیادی از تخم های انسانی ، که از DNA آنها سلب شده است ، که لازم است. با وجود این ، ما باید در مورد موانع اجتماعی فکر کنیم.

برای برخی از افراد ، فکر کودک با دو پدر ژنتیکی هرگز قابل قبول نخواهد بود ، همانطور که هنوز هم کسانی هستند که زوج های همجنسگرا را که یک خانواده را پذیرفته اند دلسرد می کنند. چنین ارواح تغییر و تحول حتی غیرممکن خواهد بود.

اما ما می توانیم انتظار داشته باشیم که گروه گسترده تری از مردم ، اگر نه اعتراضات اخلاقی سختگیرانه در مورد ایده ، ناراحتی عمومی. اولین فرزندانی که در این روش متولد می شوند ، در صورت لزوم ، به نوعی با تمام انسانهایی که تاکنون وجود داشته اند متفاوت خواهد بود. در حالی که کودکان IVF از طریق فرآیندی طراحی می شوند که اجداد ما هرگز نمی توانند تصور کنند ، آنها یک خط ژنتیکی از هر شخص را با یک مرد باستان و یک زن ادامه می دهند.

آیا این حساب می شود؟ شاید نه – در مورد IVF ، که قبلاً خبر صفحه اول بود می تواند به دامان کارخانه تبدیل شود. اما در زمانی که ایالات متحده به تولید مثل و حقوق transgender کاهش می یابد ، داشتن یک بحث باز در مورد فناوری بدون تعصب بزرگترین چالش خواهد بود. ممکن است خوش شانس باشد که این سؤالات به زودی لازم نیست.