کاشت شبکیه منظره موش های کور را بازیابی می کند

یک کاشت شبکیه دارای دید جزئی در موش های کور است و نشان می دهد که روزی می تواند به نفع افراد با شرایطی مانند دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن باشد که این امر به معنای از دست دادن تدریجی سلولهای شبکیه سبک است.

شویوان وانگ در دانشگاه فودان در چین و همکارانش پروتز شبکیه ای از نانوذرات فلزی را طراحی کرده اند که می تواند عملکرد سلولهای شبکیه گمشده را به خود اختصاص دهد و نور را به سیگنال های الکتریکی تبدیل کند که می توانند از طریق اعصاب به مغز منتقل شوند.

برای آزمایش پروتز ، این تیم ذرات را به شبکیه موش که از نظر ژنتیکی اصلاح شده بودند ، تزریق کردند تا یک نابینایی تقریباً کامل ایجاد کنند.

محققان به مدت سه روز دسترسی حیوانات به آب را محدود کردند و همین کار را برای موش هایی با دید معمولی و موش های کور بدون پروتز انجام دادند. سپس آنها همه موش ها را تشکیل دادند تا اگر می خواستند آب را بر روی صفحه نمایش بر روی صفحه نمایش لمس کنند.

پس از آموزش ، تمام موش ها هر کدام 40 تست تست را انجام دادند. موش هایی با دید کامل موفق به فشار دادن دکمه 78 ٪ زمان شدند. کسانی که ایمپلنت دارند 68 ٪ از زمان موفق شده اند ، در حالی که موش های کور درمان نشده فقط 27 ٪ از زمان را مدیریت می کردند. گفت: “این یک اثر کاملاً واضح است.” پاتریک دفنار در دانشگاه نیوکاسل در انگلستان ، که در این مطالعه دخیل نبود.

دو ماه بعد ، محققان حداقل علائم سمیت را در چشم موش ها با کاشت پیدا کردند – اما داده های امنیتی طولانی مدت لازم است. وی گفت: “برای دستیابی به این هدف در کلینیک ، شما باید حدود 5 سال یک آزمایش حیوانات را در دراز مدت انجام دهید.”

“افراد دارای دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن و رتینیت رنگدانه می توانند از آن بهره مند شوند [the prosthetic]”گفت لسلی Askew در دانشگاه سوری ، در انگلستان ، که درگیر این مطالعه نبود.

Degenaar می گوید توجیه رویکرد در افراد دارای دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن دشوار خواهد بود ، زیرا آنها به طور کلی دارای یک سطح دیدگاه هستند که با کاشت پروتز ارزش آن را ندارد.

علاوه بر این ، موش ها دید بسیار فقیرتری نسبت به انسان دارند ، بنابراین هنوز مشخص نیست که چگونه می تواند تا زمان انجام آزمایشات بالینی به نفع مردم باشد.