تامین انرژی تمام کشتی های کشتیرانی با سوخت های بدون آلایندگی تا سال 2050 باعث کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در صنعت می شود، اما به سرمایه گذاری بین 1 تا 1.4 تریلیون دلار نیاز دارد.
محیط
22 سپتامبر 2022
دور کردن کشتی ها از سوخت های فسیلی تا سال 2050 مستلزم سرمایه گذاری مالی قابل توجه جهانی است حرکت هوایی
بر اساس یک گزارش، برای کربن زدایی صنعت کشتیرانی تا سال 2050 به بیش از 1 تریلیون دلار سرمایه گذاری نیاز است. گزارش در 21 سپتامبر در نشست مجمع جهانی دریایی در بروکلین، نیویورک در هفته آب و هوا نیویورک منتشر شد.
صنعت حمل و نقل جهانی مسئول حدود 3 درصد از کل انتشار گازهای گلخانه ای جهانی است که تقریباً معادل کل انتشار سالانه ژاپن است. بیشتر انتشار گازهای گلخانهای در صنعت از سوختهای فسیلی سوزانده شده برای تامین انرژی بیش از 100000 کشتی بزرگ در اقیانوس حاصل میشود و مجموع انتشار گازهای گلخانهای تا سال 2050 بدون تلاشهای کربنزدایی میتواند بیش از دو برابر شود.
بهبود بهره وری انرژی می تواند به طور چشمگیری انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش دهد، اما کربن زدایی کامل در نهایت مستلزم جایگزینی کامل سوخت های فسیلی با سوخت های بدون آلایندگی مانند هیدروژن و آمونیاک تولید شده با استفاده از انرژی های تجدید پذیر و متانول است. دوماگوج بارسیچ در University Maritime Advisory Services، یک مشاور حمل و نقل در بریتانیا.
بارزیک و کاترین پالمر در Lloyd’s Register، یک شرکت خدمات حمل و نقل در بریتانیا، به پیشرفت صنعت کشتیرانی تا کنون توجه کرد و بر آنچه که آنها هدف “شکست” نامیده میشوند، تمرکز کرد که استفاده از آلایندههای سوخت صفر برای 5٪ سوخت بینالمللی و 15٪ سوخت بینالمللی است. سوخت حمل و نقل داخلی تا سال 2030
بارسیچ می گوید: «حتی اگر 5 درصد به نظر مقدار کمی باشد، به این معنی است که همه شرایط لازم برای استفاده سریع از سوخت بدون آلایندگی از آن زمان به بعد فراهم شده است. او می گوید که در حال حاضر تقریباً هیچ سوختی با آلایندگی صفر برای کشتیرانی استفاده نمی شود.
سازمان بین المللی دریانوردی، آژانس سازمان ملل متحد که حمل و نقل بین المللی را تنظیم می کند، راهبردی را برای کاهش 50 درصدی انتشار گازهای گلخانه ای تا سال 2050 اتخاذ کرده است. یک طرح بلندپروازانه تر برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای 100 درصد حمل و نقل تا سال 2050 توسط حداقل 14 کشور امضا شده است. از جمله ایالات متحده و بریتانیا.
«دو سال پیش، به معنای واقعی کلمه هیچ چیز در فضای کشتیرانی اتفاق نمی افتاد. [on decarbonisation]”گفت راسموس باخ نیلسن در ترافیگورا، یک شرکت تجارت جهانی کالا که دفتر مرکزی آن در سنگاپور است. “فکر می کنم باید قدر این اتفاقات را بدانید که چقدر سریع اتفاق می افتد.”
بر اساس این گزارش، با وجود تعهدات، صنعت تنها “تا حدی در مسیر” به سمت اهداف 2030 قرار دارد.
بارسیچ می گوید: «ما اکنون در آن مرحله هستیم که در آن شاهد تبدیل تعهدات به اقدامات مشخص هستیم. «پول آنجاست؟ آیا واقعاً شاهد ساخت کشتی ها و زیرساخت ها هستیم؟ »
این گزارش حداقل 203 پروژه آزمایشی قایقرانی سبز را در دست اجرا دارد، اما میگوید این پروژهها اکنون باید به تعهدات بلندمدتی مانند سرمایهگذاری در زیرساختهای سوخت بدون آلایندگی تبدیل شوند. برخی از کشتیها میتوانند با باتریهای الکتریکی، انرژی هستهای یا حتی بادبانهای بادی قدیمی تغذیه شوند، اگرچه این گزارش، سوختهای بدون آلایندگی را به عنوان استراتژی اصلی میداند.
22 کشور همچنین متعهد شده اند تا سال 2025 شش مسیر کشتیرانی بدون آلایندگی ایجاد کنند، از جمله مسیری بین شانگهای، چین و لس آنجلس. این مسیرها می توانند به ایجاد زیرساخت های اولیه مورد نیاز برای افزایش مقیاس کشتیرانی سبز کمک کنند.
در مجموع، این گزارش تخمین می زند که کربن زدایی کشتیرانی جهانی تا سال 2050 بین 1 تریلیون تا 1.4 تریلیون دلار سرمایه گذاری نیاز دارد.
بارسیچ می گوید: “این عدد بزرگی است.”
پالمر می گوید: «ما اکنون یک مقصد مشترک داریم. سوال این است که با چه سرعتی می خواهیم به آنجا برسیم.
درباره این موضوعات بیشتر بدانید:
منبع: https://www.newscientist.com/article/2339247-decarbonising-the-shipping-industry-will-cost-more-than-1-trillion/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home