گیربکس مغناطیسی می تواند به روبات ها اجازه دهد تا داخل بدن شما بخزند یا بپرند
این گیربکس ها – که شامل هفت چرخ دنده برای تقویت ورودی هستند – می توانند در ربات های مدولار مختلف برای انجام طیف وسیعی از وظایف ادغام شوند: یکی مانند کاترپیلار با سرعت 0.68 میلی متر در ثانیه می خزد، دیگری انرژی را در پاهای الاستیک ذخیره می کند و 119 میلی متر می پرد، در حالی که بقیه ربات ها را فشار می دهد. روی اجسام جامد که آنها را با سوزن سوراخ می کنند.
روباتهای بدون باتری، موتور یا وسایل الکترونیکی ممکن است کمبود نیرو داشته باشند، اما یک گیربکس کوچک که توسط یک میدان مغناطیسی خارجی به حرکت در میآید به یک ربات سست اجازه میدهد تا تقریباً 40 برابر ارتفاع خود بپرد.
فن آوری
31 آگوست 2022
چرخ دنده ها در رزین اپوکسی آغشته به آلومینیوم ریخته گری می شوند. آهنربای نصب شده بر روی شفت ورودی توسط یک میدان مغناطیسی دوار خارجی هدایت می شود که گشتاور – یا نیروی چرخشی – را تا 342 بار تقویت می کند.
بیشتر بخوانید: یک ربات ساخته شده از نوار چسب و پودر فلزی می تواند روی اندام شما بخزد
اکنون، چونگ هونگ در موسسه سیستمهای هوشمند ماکس پلانک در آلمان و همکارانش جعبهدندهای ساختهاند که قطر آن حدود 3 میلیمتر است و مجهز به چرخدندههایی به قطر 270 میکرومتر است.
هونگ میگوید این فناوری میتواند ایجاد رباتهای نرم قویتر و پیچیدهتر را امکانپذیر کند، اگرچه آنها به ماشینهای گیربکس قوی در هسته خود نیاز دارند.
در مقایسه با سایر رباتهای مغناطیسی، ربات ما فقط به یک میدان مغناطیسی بسیار کوچک نیاز دارد، بنابراین میتوانیم سیستم کنترل خود را از ربات دور کنیم، زیرا گیربکس نیروی مغناطیسی را برای کار کردن تقویت میکند. بنابراین شاید این ربات بتواند فاصله کاری بزرگتری داشته باشد. [than existing soft robots]”
رباتهای نرم – که باتری، موتور یا وسایل الکترونیکی ندارند و از راه دور با نور یا آهنربا تغذیه میشوند و از راه دور کنترل میشوند، یک حوزه تحقیقاتی محبوب هستند زیرا سادگی آنها به آنها اجازه میدهد تا بسیار کوچک شوند. اما زمانی که این کار مستلزم سوراخ کردن پوست یا باز کردن حفرههای فرو ریخته است، ممکن است فاقد قدرت باشند.
در آینده، ما میتوانیم از این ربات در فضاهای محدود، مانند بدن انسان، یا در محیطهای دانهدار استفاده کنیم. [such as sand] مانند [how] یک کرم [moves]” او می گوید.
چونگ هونگ
گیربکسی که توسط یک میدان مغناطیسی خارجی هدایت میشود، میتواند رباتهای کوچک اما قدرتمندی را که مانند کاترپیلار میخزند یا تقریباً ۴۰ برابر قد خود میپرند، علیرغم نداشتن باتری یا موتور، نیرو میدهد. این فناوری می تواند به ساخت روبات های پزشکی منجر شود که می توانند در بدن انسان حرکت کنند، نمونه برداری کنند یا داروها را تجویز کنند.
یک گیربکس کوچک با نیروی میدان مغناطیسی خارجی به یک ربات لنگی اجازه می دهد تا تقریباً 40 برابر ارتفاع خود بپرد.