یک سیاره عجیب و غریب بین دو ستاره به عقب است

محققان پس از سالها مشاهده ، سرانجام می فهمند که چگونه یک جفت ستاره می توانند یک رقص مداری پایدار را با یک سیاره گریزان حفظ کنند.

در سال 2004 ، دیوید رام در دانشگاه کانتربری در نیوزیلند ضمن مشاهده حرکت یک جفت ستاره در سیستمی به نام Octantis برهنه ، سیگنال تمرین مرموز را شناسایی کرد. این بحث طولانی در مورد این سؤال آغاز شد که آیا این سیگنال ثابت کرده است که این سیستم شامل یک سیاره تقریباً دو برابر اندازه مشتری است ، که برخی از فیزیکدانان به دلیل اندازه و نزدیکی این دو ستاره غیرممکن می دانند. حالا رام و مرد سلام لی در دانشگاه هنگ کنگ و همکارانشان قطعی ترین شواهد را تا به امروز پیشنهاد کرده اند که Nu Octantis واقعاً یک سه گانه است نه یک دوتایی.

مشاهده مهم این بود که سیاره برهنه اکتانس به صورت رتروگراد است – سیاره و یک ستاره ستاره ستاره دوم ، اما آنها این کار را در جهات مخالف انجام می دهند ، سیاره ای که در اطراف ستاره دوم مدار محکم تر دارد. لی می گوید که این غیر معمول است ، اما پیکربندی سیستم پایدار را ایجاد می کند – حتی اگر این بدان معنی باشد که سیاره چندین بار در فضای باریک بین دو ستاره حرکت می کند. تیم وی به لطف دستگاههای اندازه گیری بهبود یافته ، مانند طیف نگار HARPS در تلسکوپ 3.6 متری رصدخانه اروپای جنوبی در شیلی ، توانست این موضوع را با اطمینان فراوان تعیین کند. این واقعیت که سیگنال این سیاره در طول سالهای مشاهده همچنان ادامه داشته است نیز کمک کرده است. “ما تقریباً مطمئن هستیم [the planet] واقعی است ، زیرا اگر چیزی شبیه به یک فعالیت ستاره ای باشد ، نباید در سالهای داده آنقدر سازگار باشد. “

اما این سیاره در حرکت به عقب تنها ویژگی عجیب و غریب اککتانتی های برهنه نیست. محققان از تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه اروپای جنوبی ، همچنین در شیلی استفاده کردند تا مشخص کنند که یکی از ستاره های آن کوتوله سفید است ، به این معنی که به پایان چرخه زندگی خود رسیده است و متراکم تر و کوچکتر می شود. لی می گوید که این تاریخچه سه گانه برهنه Octantis را پیچیده می کند زیرا مدل های ریاضی گذشته وی نشان می دهد که وقتی این ستاره جوان ، بزرگتر و روشن تر بود ، مدار فعلی این سیاره غیرممکن بود.

بنابراین ، سیاره ای که برای ساختن این دو ستاره در همان زمان استفاده می کرد ، اما پس از آن یک مسیر کاملاً عجیب و غریب هنگامی که یکی از این دو ستاره به کوتوله سفید تبدیل شد ، جایی که از توده ای که ستاره هنگام تبدیل شدن به کوتوله سفید بیرون می زد ، شکل گرفت. مشاهدات آینده و مدل سازی بسیار بیشتر ریاضی ، می تواند بتواند تعیین کند که کدام یک از این سناریوها به احتمال زیاد رخ داده است ، اما این دو بسیار جدید هستند.

قرن ها است که از ناظران ستارگان برای درمان ترتیبات کیهانی مانند منظومه شمسی استفاده می شود که در آن همه سیارات یک ستاره مرکزی را در یک جهت و با فاصله معتدل می چرخند ، اما اوکتانیس برهنه همه این کنوانسیون ها را می شکند. مانفرد کوتز در دانشگاه تگزاس در آرلینگتون. وی گفت: “او دانشمندان را دعوت می کند تا طیف گسترده تری از ستارگان و سناریوهای سیاره را در مورد آموزش و تکامل در نظر بگیرند.”