بررسی های باشگاه خواندن: خوانندگان بازتاب صادقانه خود را در مورد پسر دنگو توسط میشل نیوا ارائه می دهند

ما انواع مختلفی را در باشگاه کتاب دانشمند جدید ، از کلاسیک Octavia E. Butler از داستان های دیستوپیایی خوانده ایم ، مثلثاکتشافات مکانی در آدریان چایکوفسکی خاک رسبشر میشل نیوا دنگ (و این مقاله برای شما نیست اگر هنوز خوانده نشده باشید: اسپویلرها برای آمدن!) چیز دیگری بود: یک دید عجیب و فنی از آینده ای فاجعه بار در دنیای سیل ، جایی که دیدگاه ما از یک پشه انسانی و قاتل است.

بخش هایی از این رمان وجود داشت که من آن را دوست داشتم ، به ویژه خلاقیت وحشی نیوا در رویای دنیای آینده او. این مکانی است که یخ قطب جنوب در سال 2197 ذوب شده است ، و جایی که افزایش سطح دریا به معنای این است که “پاتاگونیا – منطقه ای که قبلاً به جنگلهای خود ، دریاچه های آنها و یخچال های آن مشهور بود – به یک مسیر جدا از جزایر سوزانده شده کوچک تبدیل شد”.

این جایی است که به لطف “کل جنگل زدایی آمازون و همه جنگل های چین و آفریقا ، صدها هزار ویروس قبلاً ثبت نشده اکنون هر سال ظاهر شده اند”. و جایی که نبوغ بی نهایت و وحشتناک بشریت به این معنی است که اکنون مردم در مورد شاخص ویروس های مالی مذاکره می شوند. با استفاده از رایانه های کوانتومی ، “نه تنها می تواند با اثربخشی 99.99 ٪ تعیین کند ، که کدام یک از این ویروس های جدید یک همه گیر جدید را آزاد می کند ، بلکه اقدامات را در شرکت هایی که احتمالاً از تأثیرات خود بهره مند می شوند و در بسته هایی که به عنوان کرک فروخته شده اند ، به بازار ارائه می دهند. ایده درخشان!

من همچنین فکر می کنم که نوشتن Nieva (به طرز ماهرانه ای توسط Rahul Bery ترجمه شده است) گاهی اوقات در سطح بالایی می پرید. در یک مقطع ، شخصیت اصلی ما در اوایل مدرسه است (زیرا او می تواند به آنجا پرواز کند ، بر خلاف همکلاسی هایش که در ترافیک غافلگیر شده اند). او باید “در آنجا ، کاملاً هنوز هم ، برای چند دقیقه ، حتی ساعت ها ، منتظر بماند ، و نمی داند با جامعه بیش از حد او چه کار کند”. بیش از حد شهری! چه توضیحی با شکوه قادر به این پشه بدبخت است.

موهای غیرقابل تحمل وجود دارد که از پایان آن با من باقی مانده است ، در دید نیوا از یک گالری بزرگ از کوه یخ ، جایی که فوق العاده ثروتمند می تواند قطعاتی از یخ های قدیمی را ببیند. “ما نتوانستیم از گالری بزرگ کوه یخ عبور کنیم و وزن ناگهانی جهان را به دوران نوزادی خود احساس نکنیم. یک بازگرداندن سنگهای قیمتی سیاره ای واقعی ، سن ترکیبی آن بیشتر از تمام بشریت بود.”

و من فقط می توانم فضیلت نیوا را تحسین کنم که به فکر بودن در ذهن یک پشه قاتل باشد. من فکر می کنم او در بخش بزرگی موفق شد ، و من از شیوه ای که همدردی های من نیمی می خواست با شخصیت اصلی “قتل عام” ما باشد ، قدردانی کردم و نیمی از اقدامات وی با خشونت کنار گذاشته شد.

برخی از شما همچنین در این رمان نکات مثبت زیادی را مشاهده کرده اید. “Emma Weisblatt در باشگاه خواندن ما نوشت:” هنگامی که من کار کردم ، این واقع گرایی جادویی آمریکای جنوبی است نه داستان های علمی ، من از آن قدردانی می کنم (یک طرفدار بزرگ گابریل گارسیا مارکز ، ایتالیا کالوینو و اومبرتو اکو). این یک ژانر کاملاً متفاوت است. ” گروه فیس بوکهمه این نظرات از کجا آمده است. “این عجیب ، سورئال و تمثیلی است و فکر می کنم از این اصطلاحات ، بسیار خوب کار می کند.”

برای تری جیمز ، شروع کتاب دشوار بود زیرا نیاز به تعلیق کفر زیادی برای پذیرش شخصیت اصلی پشه های نیوا (و اندازه باورنکردنی آن) دارد – و سپس باید با “زبان خشن” روبرو شوید. اما تری از ادامه کار خوشحال شد. وی می نویسد: “هرچه بیشتر بخوانم ، بیشتر آن را دوست داشتم. من تکنیک ادبی را پیدا کردم تا مبارزات درونی فقیر را در کنار غنای پوچ ، امتیاز و عجیب و غریب و شاداب ثروتمندان به عنوان بسیار مؤثر نشان دهد.” “این کتاب خلاق است.”

من فکر می کنم دیوید جونز وقتی گفت که “خواندن راحت نیست” او را میخکوب کرد ، اما او “واقعاً از آن لذت برد”. وی نوشت: “این یک دیدگاه دیستوپی طنزآمیز و نسبتاً خونین از آینده است. روزی برای خواندن و یک روز برای هضم آنچه احساس کردم.”

اما – و شاید به این دلیل باشد که من یک خبره Steampunk نیستم ، زیرا این رمان روی جلد آن شرح داده شده است – من پیدا کردم که خیلی دوست ندارم. این “شهری بیش از حد” که من در پشه بسیار قدردانی کردم در صحنه های مختلف خشونت و فرومایگی جنسی ظاهر می شود که خواندن آن دشوار است. من طرفدار استفان کینگ هستم – کمی وحشت و خون ندارم. اما من واقعاً نفهمیدم که فراوانی ابتذال در اینجا چه چیزی به تاریخ در اینجا وارد شده است ، مگر اینکه کاملاً فرار کند. من از گوسفندان متنفر بودم! من واقعاً از آنها متنفرم! (ممکن است برخی بگویند: این نکته بود ، اما برای من این نکته بود که من نمی خواستم ببینم انجام می دهم.)

و بخش هایی از رمان را پیدا کردم که پشه ما در ماجراهای خونین خود بسیار قانع کننده تر از بخش بورخس “اطلاعات بازی در یک بازی رایانه ای” بود که بعداً داشتیم. این برای من اشتباه سوررئالیست بود ، یا من فقط نفهمیدم. تری جیمز همچنین مؤلفه “آنارش توانا” را در تاریخ به چالش کشید و موفق به درک هر معنایی شد. وی نوشت: “من این نوع ایدئولوژی شبه روشنفکرانه را می نامم زیرا به نظر می رسد بسیار باهوش است اما در یک سیستم جامع و یکپارچه قابل توجه نیست.”

به طور کلی ، برای من ، این کتابی نبود که من به آن بازگردم ، و می گویم که اکثریت اعضای ما نیز نسبت به آن منفی تر بودند. جودیت لازل او را “ناامیدکننده” دانست. “خیال جنسی رایگان و شخصیت های بدون سرنشین ؛ خشونت صریح و شورش کننده. [was] مؤثر برای بیرون کشیدن یک مکان وحشتناک که در آن زندگی می کنیم. “

برای الیزا رز و اندی فست ، این کلوپ خواندن مورد علاقه آنها تاکنون بود. مثل من ، الیزا طرفدار وحشت بدن هم نبود – اما او عاشق جوامع فاسد در سناریو بود. او نوشت: “من فکر می کنم او یک داستان را گفت و من حدس می زنم که آن را به روشی رضایت بخش به پایان رسانده است ، اما من به همه گور ها احتیاج نداشتم.”

اندی تاریخ را “یک عجیب و غریب ساده” توصیف کرد و تخمین زد که حتی اگر نیوا مفهوم جالبی پیدا کرده بود ، می توانست از پیشینه و جزئیات بیشتری استفاده کند. اندی نوشت: “پایان ناامید کننده بود (برای گفتن اینقدر گیج).” “به طور کلی ، من سپاسگزارم که این یک کتاب کوتاه است زیرا من مطمئن نیستم که اگر این یک رمان بزرگتر بود ، آن را تمام کردم (و من متنفرم که کتابهایی را که شروع کردم … و پرداخت کردم).”

شاید اندی مجبور نباشد برای کتاب بعدی که خواندیم بپردازد: لری نیوین حلقهکلاسیک قدیمی که بسیاری از شما می توانید در قفسه های خود داشته باشید. بیا و به ما بگو نظر شما چیست صفحه فیس بوک برای خواندن اعضای باشگاهعصاره ای را در اینجا امتحان کنید و به یک مرور کلی در مورد چگونگی پیدا کردن لری مکانیک ایجاد حماسه خود در این اتاق که او در اینجا برای ما نوشت ، ارائه دهید.

سوژه ها: