آنچه زندگی شگفت آور حیوانات انفرادی در مورد ما نشان می دهد

Lonesome George ، آخرین لاک پشت ها در جزیره پینتا ، در سال 2012 درگذشت و هیچ فرزندی باقی نگذاشت. تنهایی او توسط انسانهایی که بقیه گونه های او را کشته و بز را به جزیره خود در گالاپاگوس می آوردند ، به او تحمیل شد و زیستگاه آنها را از بین برد. اما احتمالاً جورج تنها به تنها بودن اهمیتی نمی داد. لاک پشت ها به طور کلی تنها هستند و فقط برای جفت گیری ملاقات می کنند. در مورد بیشتر خزندگان و حتی بسیاری از پستانداران ، از جمله خرس ، گوزن ، ببرها ، تنبل ، اورنیتولوژیست ها ، کرگدن ها و پنگولین ها نیز همین کار را می کند.

به عنوان موجودات اجتماعی خودمان ، طبیعی است که ما مجذوب جوامع حیوانات شویم ، بسته های گرگ در مستعمرات مورچه ها. اما برای درک اجتماعی بودن ، ما باید به پشتی نگاه کنیم: چرا برخی از حیوانات ترجیح می دهند به تنهایی به سوار بروند؟ با کمال تعجب ، محققان توجه چندانی به این سوال کردند. توضیح می دهد: “مردم فقط به گونه هایی که در گروه هایی با جوامع پیچیده زندگی می کنند علاقه مند هستند.” کارستن شروادین موسسه Au Hubert Curien Pluridisconpiny در استراسبورگ ، فرانسه. “اما اگر نمی فهمید که چرا در بسیاری از موارد ، زندگی تنهایی بهترین راه حل است ، شما همچنین درک کاملی از زندگی گروهی را از دست می دهید.”

اکنون شرودین و تعداد معدودی از زیست شناسان پیشگام به این نظارت نزدیک می شوند. در حال حاضر ، تحقیقات آنها نشان می دهد که تنها بودن فقط سبک زندگی اجدادی برای پستانداران نیست ، بلکه یک استراتژی پیشرفته ، یک سبک زندگی تخصصی ، با مزایا و معایب خاص خود است. علاوه بر این ، حیواناتی که تنها در نظر گرفته می شوند لزوماً ضد اجتماعی نیستند: معلوم می شود که بسیاری از آنها شبکه های اجتماعی ساختاری دارند ، حتی اگر بیشتر وقت خود را به تنهایی بگذرانند. این موجودات چشم انداز جدیدی به ما می دهند …