دنیای کوانتومی و واقعیت مشخص دقیقاً از کجا آغاز می شود؟

یکی از ساکت ترین مکان های جهان ، معمول در سواحل جنوبی انگلستان است. در اینجا ، در یکی از آزمایشگاه های فیزیک دانشگاه ساوتهمپتون ، تحت نظارت هندریک اولبریشتمقدار پوچ و پوچ تلاشها به از بین بردن همه اختلالات قابل تصور اختصاص یافته است: 1 تن دال گرانیت تمام ارتعاشات خارج از ضعیف ترین لرزش ها را جذب می کند ، در حالی که یک آونگ که در یک رصدخانه موج گرانشی مورد استفاده قرار می گیرد ، آخرین و یک مبرد را به خود جلب می کند و دمای آن را پایین می آورد تا از آنها که از فضای موجود فاصله دارند ، از بین بروند. همه این کارها با امید نازک انجام می شود که می توانیم به سؤالی پاسخ دهیم که دانشمندان را از زمان ظهور مکانیک کوانتومی یک قرن پیش مورد آزار و اذیت قرار می دهد.

در زمینه کوانتومی میکروسکوپی ، به نظر می رسد واقعیت متفاوت از دنیای جامد و قابل پیش بینی که ما به آن عادت کرده ایم ، کار می کند. مرزهای سخت در یکدیگر ادغام می شوند و اشیاء می توانند بدون تماس فیزیکی عمیقاً در هم تنیده یا درهم تنیده شوند. اشیاء کوانتومی در آنچه که به عنوان یک ترکیب شناخته می شود ظاهراً برای زندگی بیش از یک مکان در یک زمان ، حداقل اگر مستقیماً به آنها نگاه نکنیم. اما با کوچکترین آشفتگی ها ، گرفتاری ناپدید می شود و روکش می شود – و هرچه یک شیء از اهمیت بیشتری برخوردار باشد ، احتمال دارد که به یقین تسلیم شود.

با این حال ، در سالهای اخیر ، دانشمندان از چیزهای کوچک به عنوان ذرات ساده در یک ترکیب به چیزهای شگفت آور مهم در این حالت ، از جمله کریستال یاقوت کبود ، رفته اند. همانطور که این اثرات کوانتومی بزرگتر و بزرگتر می شوند ، …