سیاره کوتوله جدید که توسط منظومه شمسی مشخص شده است

یک سیاره کوتوله بالقوه در قسمت های خارجی منظومه شمسی ما ، مدار فراتر از نپتون کشف شد. حضور آن وجود یک بدن فرضی معروف به سیاره 9 یا سیاره X را مورد اختلاف قرار می دهد.

سیها چنگ در انستیتوی مطالعه پیشرفته پرینستون ، نیوجرسی ، و همکارانش برای اولین بار این شیء را که به سال 2017 سال 2017 معروف است ، به عنوان یک نقطه نوری در یک پایگاه داده تصویر نجومی از تلسکوپ ویکتور M. بلانکو در شیلی شناسایی کردند.

2017 OF201 به قطر حدود 700 کیلومتر – به اندازه کافی بزرگ برای واجد شرایط بودن به عنوان یک سیاره کوتوله مانند پلوتون ، که قطر آن حدود سه برابر بزرگتر است. این شیء در حال حاضر در حدود 90.5 واحد نجومی (AU) از ما یا تقریباً 90 برابر از زمین به عنوان خورشید است.

از آنجا که میانگین مدار 2017 سال 2017 روی خورشید بالاتر از نپتون است ، به این یک شیء ترانس نپتونیا (TNO) گفته می شود. او از طریق کمربند Kuiper ، دیسک اشیاء یخ زده در منظومه شمسی خارجی فراتر از مدار نپتون عبور می کند.

محققان به بیش از 19 مشاهده ، بیش از هفت سال توسط تلسکوپ هاوایی کانادا فرانسه ، به عقب نگاه کردند تا مشخص کنند که نزدیکترین سال 2017 به سال 2017 وارد خورشید می شود – Perihelion آن 44.5 است ، که شبیه به مدار پلوتون است. دورترین او از خورشید 1600 AU است ، در خارج از منظومه شمسی.

محققان می گویند این مدار دور می تواند نتیجه ملاقات با یک سیاره غول پیکر باشد که نامزد سیاره کوتوله را در خارج از منظومه شمسی بیرون کشید.

گفت: “این یک کشف واقعاً جالب است.” کوین ناپیر در دانشگاه میشیگان. او می گوید ، این شیء آنقدر به خارج از منظومه شمسی می رود که می تواند با سایر ستاره های کهکشان به همان اندازه که با برخی از سیارات منظومه شمسی ما در تعامل است ، در تعامل باشد.

به نظر می رسد مدارهای بسیاری از TNO های افراطی در یک جهت گیری خاص دوباره جمع می شوند. این به عنوان اثبات این که منظومه شمسی حاوی یک سیاره نهم پنهان در ابر Oort است ، ابر بزرگی از سنگهای یخ زده اطراف منظومه شمسی است. ایده این است که گرانش سیاره 9 TNO را در مدارهای خاص خود سوق می دهد.

اما مدار 2017 2017 2017 با این مدل مطابقت ندارد. عضو تیم توضیح می دهد: “این شیء به طور قطعی یک ارزش ناسازگار برای گروه بندی مشاهده شده است.” اریتاس یانگ در دانشگاه پرینستون.

چنگ و همكارانش همچنین از شبیه سازی مدار شیء الگوبرداری كردند و چگونه او می تواند با سیاره تعامل داشته باشد. “در این مورد با سیاره X ، این شیء پس از چند صد سال بیرون می رود و بدون سیاره X ، او باقی می ماند” ، توضیح می دهد. “مسلماً ، این اثبات به نفع سیاره 9 نیست.”

چنگ توضیح می دهد که تا زمانی که داده های بیشتری وجود نداشته باشد ، پرونده بسته نشده است. “من امیدوارم که سیاره 9 هنوز وجود داشته باشد ، زیرا جالب تر خواهد بود.”

کاندیدای کوتوله سیاره حدود 25،000 سال طول می کشد تا یک مدار به پایان برسد ، به این معنی که فقط حدود 1 ٪ از زمان خود را کاملاً نزدیک به زمین می گذراند تا بتوانیم آن را تشخیص دهیم. ناپیر توضیح می دهد: “یافتن این چیزها واقعاً دشوار است زیرا ضعیف هستند ، و مدار آنها آنقدر طولانی و لاغر است که فقط وقتی واقعاً نزدیک به خورشید هستند ، می توانید آنها را ببینید ، سپس بلافاصله عقب می روند و دوباره برای ما نامرئی می شوند.”

این بدان معنی است که می تواند صدها نفر از این اشیاء وجود داشته باشد. رصدخانه ورا C. روبین ، که باید در اواخر سال جاری به صورت آنلاین برود ، بیشتر در فضا خواهد بود و به طور بالقوه اشیاء بیشتری مانند این را تشخیص می دهد ، که باید در مورد آنها اطلاعات بیشتری کسب کند – و اگر واقعاً سیاره 9 باشد.

سوژه ها: