چگونه علم دوستی می تواند به بهبود شما کمک کند

دوستی های مهم می توانند مانند چیزی باشند که باید به طور طبیعی به وجود بیاید. ما شرکت مردم را دوست داریم یا این کار را نمی کنیم. ما همان چیزهای خنده دار را می یابیم یا با هم می خندیم. اما قوانین نانوشته انواع مختلف دوستی می تواند به طرز حیرت انگیزی دشوار باشد. با این حال ، در یک دهه گذشته ، تحقیقات دقیق نه تنها شروع به جدا کردن روابط برای بهزیستی ما چقدر مهم است اما همچنین چگونه اطمینان حاصل کنیم که کوپن ها شکوفا می شوند.

هال جفریمدیر روابط و آزمایشگاه فناوری در دانشگاه کانزاس ، یک محقق در مورد چگونگی ارتقاء دوستی مطالعه می کند. او می گوید بهتر است دوستی های ما را به عنوان دراز در یک پیوستار در نظر بگیرید – دانش ساده و دوستان دوستان به بهترین های ما که همیشه برای ما در آنجا هستند.

وی می گوید: “حداقل استاندارد این است که دو نفر یکدیگر را دوست دارند و فرکانس ارتباطی وجود دارد که امکان توسعه این رابطه را فراهم می کند.” “ما انتظار داریم احساس اعتماد به نفس و قابلیت اطمینان داشته باشیم ، از این انتظار که بتوانیم با اسرار خود مقابله کنیم و آنها افرادی هستند که با آنها واقعاً دوست داریم وقت بگذرانیم و چه کسی به نفع دیگران خواهد بود.”

شاید متوجه شده باشید که سرمایه گذاری زمان نقش بزرگی در تعاریف سالن دارد. در یک سری نظرسنجیوی از شرکت کنندگان که اخیراً به شهر دیگری نقل مکان کرده اند ، برای ردیابی پیشرفت زندگی جدید اجتماعی خود پرسید. وی دریافت که مردم قبل از اینکه بتوانند “دوست” در نظر گرفته شوند ، باید بین 57 تا 164 ساعت با شخصی بگذرانند و حدود 200 ساعت در کنار هم قرار بگیرند تا “خوب” یا “بهترین” دوست شوند.

نوع زمان صرف شده در کنار هم بسیار حیاتی است. هال توضیح می دهد: “این به معنای شخص در تجارت روزانه زندگی شما است – بخورید ، بنوشید ، بازی کنید ، زیرا می خواهید آنها را در آنجا داشته باشید و این موارد را به اشتراک بگذارید.” بیوم اجتماعیکاوش در این مضامین. از طرف دیگر مجبور به انجام کار دیگری با کار یا مطالعه ، هیچ کاری برای آموزش دوستی انجام نداد.

ما به طور قابل توجهی بیشتر احتمال دارد که وقت خود را با افرادی مشابه ما بگذرانیم. در یک دهه گذشته ، انسان شناس رابین دانبار در دانشگاه آکسفورد هفت “ستونهای دوستیوی گفت: “به نظر می رسد که مهمترین اتصالات را پشت سر می گذارد. آنها عبارتند از: دارای همان زبان یا همان گویش ، در همان مکان در حال رشد ، داشتن همان تجربیات آموزشی و حرفه ای ، داشتن همان سرگرمی ها و همان علایق ، داشتن دیدگاه یکسان جهان ، داشتن همان حس شوخ طبعی و داشتن همان طعم موسیقی است.

ما فقط یک یا دو نفر از این ستون ها را با 150 نفری که ما به طور مبهم به عنوان دوست تعریف می کنیم به جای دانش ، اما شش یا هفت با پنج نزدیکترین متحد خود ، در کتاب خود نوشتیم. دوستان: درک قدرت مهمترین روابط مابشر

با کمال تعجب ، شباهت ها با دوستان حتی با فعالیت عصبی آنها گسترش می یابد. در سال 2018 ، کارولین پارکینسون در دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس ، از دانشجویان دانشگاه خواست تا در حالی که در یک اسکنر IRMF بودند ، یک سری فیلم را تماشا کنند. او فهمید که می تواند پیش بینی کند که چه کسی دوستانه با او بوده است شباهت واکنش از مغز آنها به کلیپ هایی که آنها تماشا می کردند. هرچه بیشتر به یکدیگر نزدیکتر می شدند ، احتمال اینکه همان مناطق در همان زمان پاسخ دهند ، احتمال بیشتری دارد.

همانطور که در کتاب خود توضیح می دهم ، قوانین اتصالکار پارکینسون این تئوری را ایجاد می کند که واقعیت داشتن “واقعیت مشترک” – یک روش مشترک برای دیدن جهان – اساس هر رابطه قوی است.” اینها افرادی هستند که به همان چیزهایی که ما با ما توجه می کنند ، داشتن واکنش های عاطفی شبیه به آنچه می بینند و غیره توجه می کنند.

آیا می توانیم این اتصال از راه دور را تجربه کنیم؟ هال فکر می کند. وی گفت: “تماس های تلفنی و مکالمات ویدیویی با افرادی که دوستشان داریم احتمالاً به اندازه ارتباطات چهره به چهره گرانبها هستند.” “و ایجاد فرصت های روزمره برای برقراری ارتباط از طریق تلفن یا چت ویدیویی ، روابط را حفظ و تغذیه می کند.”

سوژه ها: