هومو نالدی 230000 سال پیش از آتش برای پخت و پز و مسیریابی استفاده می کرد
با این حال، برای فرانسوا دیاریکو در دانشگاه بوردو فرانسه، این کشف که ح. نالدی قادر به تسلط بر آتش می تواند بینشی در مورد نحوه رفتار آنها با مردگان و سازمان اجتماعی خود ارائه دهد.
عکس برت الوف
اما سؤالاتی در مورد چگونگی آن باقی ماند ح.نالدی در پیچ و خم گذرگاههای زیرزمینی Rising Star، که در تاریکی مطلق هستند و نیاز به مانور پیچیده از طریق سوراخهایی در صخره به عرض تنها 17.5 سانتیمتر دارند، حرکت کرد.
توسط آلیسون جورج
ما شواهد گسترده ای داریم. همه جا هست.» لی برگر در دانشگاه Witwatersrand در آفریقای جنوبی. «تکههای عظیم زغال چوب، هزاران استخوان سوخته، آتشدانههای غولپیکر و خاک رس پخته شده.
زغال چوب احتمالاً توسط ستاره های هومو استفاده می شود
ریسک نتیجه داد. وقتی برگر وارد اتاق دینالدی شد و به بالا نگاه کرد، متوجه شد که مناطق سیاه شده و ذرات دوده روی سنگ وجود دارد. وی گفت: تمام سقف اتاق سوخته و سیاه شده است.
بازسازی جمجمه یک کودک هومو نالدی
برای داستان انسانی ما، یک خبرنامه ماهانه رایگان در مورد انقلاب باستان شناسی و تکامل انسان ثبت نام کنید.
تاریخ یابی بقایای ذغالی شده همچنان ادامه دارد، بنابراین تصمیم برای اعلام کشف آتش سوزی در یک صحبت در 1 دسامبرقبل از انتشار تحلیل علمی رسمی، بحث برانگیز بود.
“چه هم ستاره نشان دادند که آنها بر آتش تسلط داشتند و از آن برای دسترسی به دورافتادهترین مناطق سیستم کارست ستاره در حال ظهور استفاده کردند، این میتواند پیامدهای بسیار مهمی برای تفسیر شیوههای مردهکاری انجام شده در محل داشته باشد.» «کنترل منبع نور مصنوعی سازماندهی اقدامات در مکان و زمان را ممکن میسازد و در مورد تمرینهای مرده، مشارکت چند نفر از اعضای گروه را در اقدامات مشترک و مشترک تسهیل میکند.
با این حال، قدمت بقایای فسیلی آن در سال 2017 نشان داد که این فسیل نسبتاً اخیراً بین 230000 تا 330000 سال پیش زندگی می کرده است، به این معنی که می توانسته با هم وجود داشته باشد. یک مرد داناکه حدود 300000 سال پیش در آفریقا تکامل یافت.
ح. نالدی برگر میگوید: همچنین به نظر میرسد از فضا به روشهای جالبی استفاده کرده است. توانایی ساخت و استفاده از آتش در نهایت به ما نشان می دهد که چگونه هم ستاره به اعماق فضاهای خطرناک جسارت کردند و توضیح دادند که چگونه توانستند بستگان متوفی خود را به چنین فضاهایی منتقل کنند، که احتمالاً بدون نور غیرممکن است. همچنین به فرهنگ پیچیده نالدی اشاره دارد که برای ما قابل مشاهده است.
به طور تصادفی، در حالی که برگر مشغول مشاهده دوده بود، همکارش به مولوپیان آمدهمچنین در دانشگاه Witwatersrand، یک آتشدان کوچک با استخوان های بز سوخته در قسمت دیگری از سیستم غار و سپس یک آتشدان بزرگ در کنار آن، 15 سانتی متر زیر کف غار کشف کرد. سپس، در منطقه دیگری به نام اتاق لسدی، برگر انبوهی از سنگ های سوخته، با پایه ای از خاکستر و استخوان های سوخته را پیدا کرد.
این کشف، که هنوز در حال تجزیه و تحلیل است و بحث برانگیز است، می تواند درک ما را از ظهور رفتارهای پیچیده ای که زمانی تصور می شد در انحصار گونه های مغز بزرگ مانند انسان های مدرن و نئاندرتال ها باشد، متحول کند.
«این فضایی نیست که برای افراد شش فوتی مثل من ساخته شده باشد. من با اختلاف سنگینترین فردی هستم که آنجا بودهام.» او میگوید. او می دانست که این احتمال وجود دارد که دیگر نتواند از این وضعیت خارج شود. او می گوید: «در راه خروج نزدیک بود بمیرم.
ما اکنون می دانیم که ح. نالدی به طور متوسط حدود 144 سانتی متر قد و حدود 40 کیلوگرم وزن داشت. برگر گفت: او ترکیبی عجیب از ویژگیهای بدوی و مدرن داشت، با شانههایی شبیه میمونها، مغز کوچکی که به سختی بزرگتر از شامپانزهها بود، و دندانهایی «بیشتر یادآور چیزی میلیونها سال پیش» بود.
ارزیابی درست ادعاهای لی برگر بدون دیدن همه شواهد غیرممکن است، اما ظاهراً در حال آمدن است. کریس کوردیه در موزه تاریخ طبیعی لندن. با تمام احترامی که برای لی و تیمهایش برای یک سری اکتشافات بزرگ قائلم، این راهی برای هدایت علم یا پیشبرد بحث علمی در مورد اکتشافات بالقوه بسیار مهم نیست.»
ح. نالدی اولین بار در سال 2013 در سیستم غار ستاره نوظهور در آفریقای جنوبی کشف شد، زمانی که دو غارنورد موفق شدند از طریق یک گذرگاه باریک باورنکردنی وارد اتاقکی شوند که قبلاً کشف نشده بود. سطح آن پر از هزاران استخوان فسیلی بود. در سال 2015، اینها به گونه جدیدی تعلق دارند.
خانه ای که شاید توسط ستاره هومو ساخته شود
برای برگر، کشف استفاده از آتش پیامدهای انقلابی تری دارد. اگر این انسان های کوچک مغز با بسیاری از ویژگی های ابتدایی قادر به شناخت پیچیده مورد نیاز برای ساختن و کنترل آتش بودند، آنگاه «ما شروع به مشاهده ظهور یک مسیر فرهنگی و رفتاری می کنیم که فکر می کردیم، تا این زمان، حوزه [Homo sapiens and Neanderthals]” او می گوید.
شواهد باستان شناسی نشان می دهد که هم ستارهیک گونه انسانی بدوی با جمجمه ای شبیه شامپانزه، با وجود داشتن مغزی به اندازه یک سوم مغز ما، از آتش برای پختن غذا و حرکت در تاریکی غارهای زیرزمینی استفاده می کرد.