مورچه ها معمولاً یا از طریق تولید مثل جنسی – اسپرم نر که تخمک ماده را بارور می کند – یا با تولید مثل کلونال تولید مثل می کنند، به این معنی که ملکه بدون ژن های اضافه شده والد دوم، فرزندانی تولید می کند. به طور کلی، نرها از تخم‌های بارور نشده و ماده‌ها از تخم‌های بارور شده به دست می‌آیند. در بیشتر موارد، ملکه ها از نظر ژنتیکی شبیه به کارگران همان کلنی هستند، اما به دلیل مراقبت و تغذیه ویژه به ملکه تبدیل می شوند.
او می گوید: «فرضیه های دیوانه وار زیادی برای توضیح آنچه در این مورچه ها می گذرد وجود داشت، اما هیچ کدام به اندازه فرضیه ای که ما کشف کردیم دیوانه نبود.
تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد که هر دو اصل و نسب این نرها از دو والدین می‌آیند، به این معنی که نرها در واقع از تخمک‌های بارور شده حاصل می‌شوند، اما برخلاف ماده‌ها، هسته تخمک با هسته تخمک، اسپرم ترکیب نمی‌شود. بنابراین نرها با دو مجموعه کروموزوم متفاوت که به قسمت‌های مختلف بدن حمل می‌شوند، به پایان رسیدند.
او می گوید که مورچه ها ممکن است چنین سیستم تولید مثلی عجیب و غریبی را به دلیل یک درگیری قدیمی در خط خونی ایجاد کرده باشند. به ویژه، اگر خط تولید کارگر همیشه در هنگام ترکیب شدن تخمک و اسپرم، ماده های عقیم ایجاد کند، در صورتی که بتواند بدون ترکیب شدن به داخل تخمک برود، می تواند بقای خود را در طول نسل ها تضمین کند. سپس با تبدیل شدن به اولین خط DNA در اسپرم مردان بارور، به یک خط “خودخواه” تبدیل می شود.
با فرض اینکه این به این معنی است که کلنی ها شامل دو خط نر هستند، محققان سپس 574 نر را از همان مستعمرات ملکه ها و کارگران جمع آوری کردند و DNA پای آنها را توالی یابی کردند. آنها دریافتند که به نظر می رسد برخی از نرها دارای یک خط ژنتیکی مشترک با ملکه ها هستند، در حالی که بقیه به نظر می رسد بیشتر با کارگران مرتبط هستند.
داراس می‌گوید اگر نرها از تخم‌های بارور شده می‌آمدند، منطقی بود، زیرا این بدان معناست که آنها دو نسخه از هر کروموزوم داشتند – یکی از هر والدین. اما تجزیه و تحلیل تیم او نشان داد که مانند اکثر مورچه ها، زنبورها و زنبورهای نر، آنها فقط یک نسخه از هر کروموزوم داشتند و بنابراین به نظر می رسید که از تخم های بارور نشده آمده باشند.
Sasitor Hasin
