موریشیتا در یک مقاله گفت: «ما برای مدتی از دادههای هابل میدانستیم که چگالی بیش از حد کهکشانها وجود دارد. بیانیه. زمانی که ما برای اولین بار طیف JWST را دیدیم شگفتانگیز بود – هر هفت کهکشان دقیقاً در یک انتقال به سرخ قرار گرفتند.
ما میتوانیم این کهکشانهای دوردست را به صورت قطرههای کوچک آب در رودخانههای مختلف ببینیم و میتوانیم ببینیم که همه آنها در نهایت بخشی از یک رودخانه بزرگ و قدرتمند خواهند شد. آتشفشان های مبارک در موسسه ملی اخترفیزیک ایتالیا در سال بیانیه. شبیهسازیهای محققان نشان میدهد که این پیش خوشه اکنون میتواند یکی از عظیمترین خوشههای جهان باشد.
هفت کهکشان که در اینجا در پنج جعبه برجسته شده اند، بخشی از دورترین خوشه کهکشانی هستند که تاکنون پیدا شده است.
تاکاهیرو موریشیتا در مؤسسه فناوری کالیفرنیا و همکارانش از طیفسنج JWST برای اندازهگیری انتقال قرمز این کهکشانها استفاده کردند. انتقال به سرخ پدیده ای است که در اثر انبساط کیهان ایجاد می شود، به این معنی که هر چه جسم دورتر باشد، سریعتر از ما دور می شود. این تغییر طول موج نور خود را تغییر می دهد، شبیه به نحوه تغییر گام آژیر آمبولانس در هنگام عبور.
ستاره شناسان از تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) برای شناسایی دورترین خوشه کهکشانی که تا کنون کشف شده است، استفاده کرده اند که در فاصله نزدیک به 30 میلیارد سال نوری از ما قرار دارد. هفت کهکشان این خوشه قبلاً با تلسکوپ فضایی هابل رصد شده بودند، اما دانشمندان مطمئن نبودند که چقدر از هم فاصله دارند یا واقعاً به یکدیگر مرتبط هستند یا خیر.