Budgie Brains نقشه صدا صوتی مانند انسان دارد

پارکت ها برخی از ثروتمندترین پرندگان هستند و این در مغز آنها منعکس می شود. مغز از دست دادن شامل نقشه صداهای آوازی است که شبیه به آنچه در مغز انسان یافت می شود و در هیچ پرنده دیگری دیده نشده است.

“ما فهمیدیم که نمایشی از صداهای صوتی در بخشی از مغز وجود دارد که شبیه به منطقه ای از گفتمان کلیدی مغز انسان است.” مایکل لانگ در دانشکده پزشکی دانشگاه Grossman نیویورکبشر

upgegars (ملوپیتاکوس Undulatus)) ، که به عنوان پارکت نیز شناخته می شود ، طوطی های کوچک از استرالیا هستند. آنها یادگیرندگان صوتی دیدنی هستند که قادر به تقلید انواع صداها از جمله گفتار انسانی هستند. یک پاراکت به نام Puck واژگان حدود 1728 کلمه داشت ، طبق سوابق جهانی گینسبشر لانگ توضیح می دهد: “توانایی تقلید از صوتی چیزی است که در پادشاهی حیوانات بسیار نادر است.”

با یانگ زیتین ، همچنین در دانشکده پزشکی در NYU ، مدتهاست که از پروب های سیلیکون برای ضبط فعالیت الکتریکی در مغز پارکت ها استفاده کرده است. آنها بر بخشی از مغز قدامی ، هسته مرکزی آرکوپالیم قدامی متمرکز شده اند ، که شناخته شده بود در کنترل حرکتی آواز. در حالی که پارکت ها تماس برقرار می کردند ، طولانی و یانگ به دنبال تغییر فعالیت الکتریکی آنها بودند.

لانگ توضیح می دهد: “مطالعه ما اولین کسی بود که فعالیت در مغز طوطی را در حین آواز اندازه گیری کرد.”

این زوج نورونهای موجود در هسته مرکزی آرکوپالیم قدامی را پیدا کردند که تنها زمانی فعال بود که پارکت ها صداهای خاص را ساطع می کردند. لانگ توضیح می دهد: “سلولهایی وجود دارند که برای همخوان ها فعال هستند.” برخی دیگر مصوت ها را با دارایی های خاصی برای صداهای حاد و سایر موارد برای پایین می سازند.

طولانی این ساختار مغز را با صفحه کلید مقایسه می کند. او می گوید: “او این نوع کلیدها را دارد ، یا در این حالت مجموعه ای از سلول های مغزی است که می تواند هر یک از این نتایج آوازی را نشان دهد ، سپس آنچه را که می خواهد بازی کند.” “آنچه طوطی ارائه شده این راه حل زیبا برای ساخت صداهای آواز است.” مغزهای انسانی کارتهای صوتی مشابهی دارند.

طولانی و یانگ تجربیات خود را در مورد پینسون های گورخر تکرار کردند (taeniopygia gnttata) ، که بیان چهره ای نیستند. لانگ می گوید: “آنها فقط یک آهنگ را که یاد می گیرند دارند.” “این تقریباً یک ثانیه است ، گاهی اوقات کمتر.” تکمیل این کار آنها را برای ماه ها طول می کشد.

بر خلاف بودجه ، پینسون های گورخر هیچ نشانه ای از “کارت” صوتی در مغز خود نشان نداده اند. در عوض ، “Zébré Pinson این کد تقریباً غیرقابل نفوذ را برای آهنگ خود توسعه می دهد.” او می گوید که مغزهای Budgie از یک سیستم ساده و بصری برای تولید تماس های پیچیده خود استفاده می کنند ، در حالی که مغز پینسون گورخر از یک سیستم پیچیده برای ساده کردن چیزی استفاده می کند.

گفت: “این نشان می دهد که فعالیت عصبی و رفتار صوتی مرتبط با طوطی ها و انسانهایی که طوطی با پرندگان آواز است ، نزدیکتر است.” اریش جارویس در دانشگاه راکفلر در نیویورک.

گفت: “تقریباً هر آنچه را که در پایه مکانیکی دقیق آوازهای آموخته شده می دانیم از چند گونه از پرندگان آواز خوانده می شود که آهنگ های نسبتاً ساده می خوانند.” جسی گلدبرگ در دانشگاه کرنل در نیویورک. “بنابراین طوطی ها فرصتی باورنکردنی برای مطالعه مکانیسم ها و تکامل یادگیری و تولید صوتی پیچیده ارائه می دهند.”

گفت: چندین دلیل احتمالی برای تکامل پاراکت ها وجود دارد. ژائیل ژائو در دانشگاه کرنل. یکی رژه نوپایی است. او می گوید: “زنان در واقع مردانی را که ظرفیت تقلید بهتری دارند ، ترجیح می دهند ، و اگر مرد ظرفیت خود را از دست بدهد ،” زنان به احتمال زیاد آن را فریب می دهند “. پاراکت ها همچنین زندگی اجتماعی بسیار پویا دارند: “آنها برای چند روز گروه های کوچک تشکیل می دهند.” هنگامی که یک گروه خود را تأسیس کرد ، اعضا شروع به ساختن “تماس های تماسی” متمایز می کنند. ژائو می گوید: “مردم فکر می کنند که این می تواند مانند یک رمز عبور برای این گروه باشد.”

سایر عبارات واجد شرایط چهره می توانند کارتهای صوتی مشابهی در مغز خود داشته باشند ، برای مدت طولانی نشان می دهد: “فرض بسیار قوی من این خواهد بود که سایر طوطی ها دارای همان عملکرد هستند ، اما این به سادگی مورد بررسی قرار نگرفت.” او همچنین گمان می کند که Lyrebirds ، که عبارات پدیده ای هستند که حتی می توانند صداهای مصنوعی مانند کرکره های دوربین را تقلید کنند ، چیزی مشابه دارند.

در دراز مدت ، طولانی امیدوار است که مطالعه نحوه تولید پارکت ها صداهای آنها به ما کمک کند تا مشکلات گفتار در افراد را درک کنیم. کسانی که تصادفات عروقی مغزی داشته اند ، غالباً آفازی را تجربه می کنند: عدم توانایی در تماس با کلمه صحیح به ذهن. لانگ توضیح می دهد: “شما به این کلمه خواهید رسید و آنجا نیست.” “اکنون ما فرصتی برای درک آنچه که فکر می کنم منبع بسیاری از اختلالات ارتباطی است که افراد را به روشی ویرانگر تحت تأثیر قرار می دهد ، داریم.”

سوژه ها: