پس از دو سال تاخیر، اجلاس COP15 در مونترال برای دستیابی به توافقی در مورد بحران تنوع زیستی تشکیل خواهد شد.
زندگی
30 نوامبر 2022
مرکز همایش کاخ کنگره دو مونترال میزبان اجلاس تنوع زیستی COP15 خواهد بود. EQRoy/Shutterstock
در 7 دسامبر، نمایندگان تقریباً از همه کشورهای جهان در مونترال برای اجلاس COP15 سازمان ملل متحد گرد هم خواهند آمد تا با بحران جهانی تنوع زیستی مقابله کنند. تأخیر در نشست انتظارات برای نتیجه اجلاس را کاهش داده است، اما شرکت کنندگان امیدوارند که این نشست بتواند به همان اندازه مهم باشد که توافقنامه پاریس در سال 2015 برای اقدام علیه تغییرات آب و هوایی مهم بود.
COP15 پانزدهمین کنفرانس اعضای کنوانسیون ملل متحد در مورد تنوع زیستی است، معاهده ای که در سال 1992 برای حفاظت از تنوع زیستی جهانی تدوین شد. کشورهای عضو این معاهده شامل اتحادیه اروپا و همه کشورهای جهان به جز ایالات متحده آمریکا و شهر واتیکان هستند، اگرچه هر دو در این اجلاس شرکت خواهند کرد. نمایندگان کشوری که در مونترال گردهم می آیند، در مورد توافقی برای شکل دادن به اقدامات دهه آینده در زمینه تنوع زیستی مذاکره خواهند کرد.
22 هدف در این منطقه وجود دارد پیش نویس توافقنامه، که به عنوان چارچوب جهانی تنوع زیستی شناخته می شود. این پروژه توسط یک گروه کاری سازمان ملل متحد در سال های منتهی به COP15 ایجاد شد تا جایگزین توافق قبلی آخرین اجلاس بزرگ تنوع زیستی که در استان آیچی ژاپن در سال 2010 برگزار شد، شود.
یکی از اهداف اصلی این پروژه، تعهد به حفاظت از حداقل 30 درصد از زمین و آب جهان تا سال 2030 است. بیش از 100 کشور برای حمایت از این هدف “30 در 30” به ائتلافی ملحق شده اند.
این افزایش قابل توجهی خواهد بود – در سال 2020، 15٪ از خشکی و حدود 7.5٪ از اقیانوس ها محافظت شدند – اما می گوید: “30٪ کافی نیست” اریک دینرستین در Resolve، یک شرکت آمریکایی مشاوره محیطی. دینرستین بخشی از گروهی است که از 50 درصد کره زمین تا سال 2030 حمایت می کند.
سایر اهداف پیش نویس عبارتند از خنثی کردن میلیاردها تن انتشار دی اکسید کربن از طریق رویکردهای مبتنی بر طبیعت مانند حفاظت از جنگل های بارانی تنوع زیستی، توقف گسترش گونه های مهاجم، و کاهش گسترش گونه های مهاجم، کاهش آلودگی توسط آفت کش ها، کودها و زباله. دیگری به دنبال پایان دادن یا کاهش یارانه به صنایعی است که به از بین رفتن تنوع زیستی کمک می کنند، مثلاً از طریق جنگل زدایی.
تغییرات آب و هوایی نیز یکی از موضوعات اصلی در مونترال خواهد بود. گرمایش زمین نه تنها بسیاری از گونه‌های جانوری و گیاهی را تهدید می‌کند، بلکه جنگل‌های تنوع زیستی و اکوسیستم‌های سالم کربن را جذب می‌کنند – و کاهش تلفات آن‌ها برای تحقق بلندپروازانه‌ترین اهداف توافق پاریس ضروری است. اگر می‌خواهیم دمای زیر 1.5 درجه سانتی‌گراد باقی بمانیم، قطعاً باید از متنوع‌ترین جنگل‌های جهان محافظت کنیم. [of warming]دینرستین می گوید.
COP15 در ابتدا قرار بود در اکتبر 2020 در کونمینگ چین برگزار شود، اما به دلیل کووید-19 چهار بار به تعویق افتاد. این نشست برای جلوگیری از تاخیر بیشتر به کانادا منتقل شد و چین ریاست آن را حفظ کرد. مرحله اول این کنوانسیون در اکتبر 2021 در کونمینگ برگزار شد. وزرای بیش از 100 کشور متعهد شدند تا در سال 2022 به توافقی در مورد چارچوب جهانی تنوع زیستی دست یابند، اما نتوانستند به توافق برسند. متعهد به اهداف خاص هستند.
می‌گوید تأخیرها شتاب بیشتری برای معامله ایجاد نکرده است تیرا کاری در مرکز تنوع زیستی، یک گروه آمریکایی حمایت از حفاظت از محیط زیست. می‌گوید: «هنوز پرانتزهای بسیار زیادی وجود دارد» که نشان‌دهنده بخش‌هایی از توافق است که باید تعیین شود سوزان لیبرمن در انجمن حفاظت از حیات وحش، یک سازمان غیرانتفاعی در نیویورک.
گروه کاری آخرین جلسه را درست قبل از کنوانسیون دارد تا تلاش کند تا حد امکان کار کند، اما دستور کار شلوغ از هم اکنون دیر شروع خواهد شد. آلیس هیوز در دانشگاه هنگ کنگ نشان می دهد که تنها دو مورد از اهداف و حدود 20 درصد از متن چارچوب مورد توافق قرار گرفته است. او می گوید: «بسیاری از ما بسیار مضطرب هستیم، زیرا به سطح لازم از پیشرفت نرسیده ایم.
نکات مهم کلیدی شامل نقش کشورهای کمک کننده و سازمان ها در تأمین بودجه طرح های حفاظتی در کشورهای کم درآمد است – پیش نویس توافق تخمین می زند که 700 میلیارد دلار برای اجرای اهداف مورد نیاز است. COP15 همچنین شامل مذاکراتی در مورد موضوع بحث برانگیز این است که چه کسی باید از بیوتکنولوژی پزشکی یا دیگر بیوتکنولوژی مبتنی بر توالی های ژنتیکی ذخیره شده به عنوان اطلاعات دیجیتال و همچنین بحث در مورد ایمنی زیستی و نقش زیست شناسی مصنوعی در حفاظت بهره مند شود.
اگر توافق بر سر چارچوب در اجلاس حاصل شود، جایگزین اهداف آیچی 2010 خواهد شد.
اما دلایلی وجود دارد که امیدواریم تمام اهداف مورد توافق در مونترال مثمر ثمر باشد. دینرستین می گوید از یک طرف، دانش بیشتری در مورد چگونگی توزیع جهانی تنوع زیستی و نحوه محافظت از آن وجود دارد. همچنین به رسمیت شناختن و مشارکت بیشتر مردم بومی در این فرآیند وجود دارد. سرزمین های بومی اغلب تنوع زیستی بیشتری دارند نسبت به سرزمین هایی که توسط مردم بومی اداره نمی شود.
می‌گوید: «ما در چند سال گذشته درس‌های زیادی از طبیعت آموخته‌ایم لیندا کروگر در The Nature Conservancy، یک سازمان غیرانتفاعی حفاظت. امیدوارم مذاکره کنندگان آماده اقدام باشند.»
درباره این موضوعات بیشتر بدانید:
منبع: https://www.newscientist.com/article/2349121-cop15-what-to-expect-at-the-biggest-biodiversity-summit-in-a-decade/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
