JWST و هابل با هم متحد شده اند تا تصویری خیره کننده از دو کهکشان بگیرند
اگرچه دو کهکشان پیش‌زمینه توجه را به خود جلب می‌کنند، اما تنها بخش جالب این تصویر نیستند. در نزدیکی هسته کهکشان بیضوی، دو کمان قرمز کم رنگ وجود دارد. هر دو نور از یک کهکشان حتی دورتر در پشت این جفت هستند که توسط گرانش از کهکشان نزدیکتر در فرآیندی به نام عدسی گرانشی کشیده شده اند.
«داده‌های نزدیک به فروسرخ وب همچنین بازوهای مارپیچی طولانی‌تر و غبارآلود کهکشان را با جزئیات بسیار بیشتر به ما نشان می‌دهد، که به بازوها ظاهری همپوشانی با برآمدگی مرکزی کهکشان سفید درخشان بیضوی در سمت چپ می‌دهد.» راجر ویندهورست در دانشگاه ایالتی آریزونا در یک پست وبلاگ ناسا. اگرچه دو کهکشان پیش‌زمینه از نظر نجومی نسبتاً نزدیک به هم هستند، اما به طور فعال در تعامل نیستند.»
ویندهورست می‌گوید: «این تصاویر از کهکشان عدسی‌دار به‌قدری کم‌نور و قرمز هستند که در داده‌های هابل شناسایی نمی‌شوند، اما در تصویر نزدیک به فروسرخ وب غیرقابل انکار هستند». همچنین بسیاری از کهکشان‌های دور در پس‌زمینه این تصویر وجود دارند – همانطور که تقریباً در تمام تصاویر JWST وجود دارد – که قبلاً هرگز دیده نشده‌اند.
یک کهکشان بیضوی (چپ) و یک کهکشان مارپیچی (راست) که توسط JWST و هابل دیده می شود
برای سفر در کهکشان و فراتر از هر جمعه، برای خبرنامه رایگان Launchpad ما ثبت نام کنید
توسط لی کرین
گرد و غبار در کهکشان ها کلید تشکیل ستارگان و سیارات جدید است، بنابراین ردیابی حضور آن می تواند به ما در درک چگونگی و مکان تشکیل این اجرام کمک کند. شناسایی محل غبار نیز می تواند به آشکار شدن تاریخ یک کهکشان کمک کند.
NASA، ESA، CSA، Rogier Windhorst (ASU)، ویلیام کیل (دانشگاه آلاباما)، Stuart Wyithe (دانشگاه ملبورن)، تیم JWST PEARLS
ستاره شناسان داده های تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) و تلسکوپ فضایی هابل را ترکیب کرده اند تا تصویری خیره کننده از یک جفت کهکشان در فاصله 700 میلیون سال نوری از ما ایجاد کنند. این دو تلسکوپ قدرتمند با هم – در واقع قدرتمندترین تلسکوپ ما – به ما این امکان را دادند که رد گرد و غبار بین ستاره ای را که از میان دو کهکشان عبور می کند، ردیابی کنیم.
این دو تلسکوپ با استفاده از طول موج های مختلف نور – JWST در مادون قرمز و هابل در مرئی و فرابنفش رصد می کنند. ترکیب داده های آنها به اخترشناسان اجازه می دهد تا تصویر کامل تری از فرآیندهای کهکشان ها به دست آورند. در حالی که می‌توانستیم این جفت کهکشان به نام VV191 را تنها با هابل ببینیم، افزودن داده‌های JWST جزئیات را برجسته می‌کند، به‌ویژه ابرهای غباری که از کنار بازوهای مارپیچی کهکشان در سمت راست می‌گذرند.
تلسکوپ فضایی جیمز وب و تلسکوپ فضایی هابل جهان را در طول موج‌های مختلف رصد می‌کنند و ترکیب داده‌های آنها بینش دقیقی از غبار بین ستاره‌ای در یک جفت کهکشان به اخترشناسان داده است.
