JWST ساعت شنی خیره کننده ای از نور را در اطراف ستاره در حال شکل گیری می بیند

یک پیش ستاره در گردن این شکل ساعت شنی پنهان شده است

درباره این موضوعات بیشتر بدانید:


منبع: https://www.newscientist.com/article/2347386-jwst-sees-a-stunning-hourglass-of-light-around-a-still-forming-star/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home

در فاصله حدود 450 سال نوری از ما، ستاره ای در حال تولد است. تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) تصویری از یک پیش ستاره گرفته است – جرمی که به اندازه کافی جرم دارد تا به ستاره تبدیل شود اما هنوز فرآیند همجوشی هسته ای را آغاز نکرده است – جزئیاتی را آشکار می کند که قبلاً دیده نشده بود.

این پیش ستاره در ناحیه ای به نام منطقه ستاره ساز توروس قرار دارد که در ابر تاریکی از غبار و گاز به نام L1527 پوشانده شده است. تنها حدود 100000 سال قدمت دارد که آن را در اولین مرحله تشکیل ستاره قرار می دهد که در آن هنوز کمی کرکی و نامتعادل است. در طی چند میلیون سال آینده، تحت کشش گرانشی خود به فشرده شدن ادامه خواهد داد، سپس شروع به ذوب هیدروژن به هلیوم و تبدیل شدن به یک ستاره به خودی خود خواهد کرد.

در مرکز ساعت شنی درخشان در تصویر JWST بالا، این پیش ستاره در پشت دیسکی از غبار و گاز پنهان شده است که با رشد خود از آن تغذیه می کند و در نهایت می تواند منظومه ای از سیارات را تشکیل دهد. این قرص پیش سیاره ای، که تقریباً به اندازه منظومه شمسی ما است، مانند یک خط مستقیم از طریق “گردن” ساعت شنی به نظر می رسد، با نور ستاره نوظهور که در بالا و زیر قرص می تابد و بقیه شکل ساعت شنی را تشکیل می دهد.

این نور در طول موج مادون قرمز است، بنابراین با چشم غیر مسلح حتی در فاصله نزدیک قابل مشاهده نیست، اما به خوبی در محدوده طول موج مورد استفاده JWST قرار می گیرد. ابرهای درخشان در تصویر زمانی ایجاد می شوند که پیش ستاره توده هایی از ماده را منفجر می کند، که به ماده اطراف برخورد می کند و تلاطمی ایجاد می کند که مانع از تشکیل ستاره های دیگر در فضای شخصی پیش ستاره می شود. مشاهده این جسم و موارد مشابه به ما کمک می کند تا چگونگی شکل گیری ستارگان و همچنین نحوه تشکیل کل منظومه های سیاره ای را درک کنیم.

برای سفر در کهکشان و فراتر از هر جمعه، برای خبرنامه رایگان Launchpad ما ثبت نام کنید

ناسا، ESA، CSA و STScI. پردازش تصویر: J. DePasquale، A. Pagan و A. Koekemoer (STScI)

توسط احمد گل کار

احمد گل کار