دایناسور مومیایی شده دارای آثار گزش و بریدگی روی پوست است

فسیل فوق العاده به خوبی حفظ شد، با شکاف ها و سوراخ های متعدد در اندام های جلویی و دم. او گفت که مجموعه‌ای از سوراخ‌ها و خراش‌های قوس‌دار روی استخوان‌ها و پوست بازوها و دست‌ها تقریباً به‌طور قطع به دلیل چسباندن دندان‌های تمساح شکل به هادروسار ایجاد شده است. مجموعه‌ای از بریدگی‌های V شکل در پوست – به‌ویژه در امتداد دم گوشتی که زمانی گوشتی بود – می‌توانست توسط پنجه‌های یک گوشتخوار بسیار بزرگ‌تر، احتمالاً یک نوجوان ایجاد شود. تیرانوزاروس رکس.

با جدا شدن، هادروسور 7 متری منقار اردک احتمالاً بسیاری از مایعات و گازهای بدن را که باعث تجزیه می شوند از دست داده، سپس خشک شده و در زیر چندین لایه رسوب دفن شده است.

یک دایناسور 70 میلیون ساله پوستی با بریدگی هایی داشت که نشان می دهد گوشتخواران کروکودیل مانند و احتمالا سایر حیوانات آن را تا حدی خورده اند – که ممکن است به توضیح علت مومیایی شدن آن کمک کند.

به احتمال زیاد وقتی دانشمندان با پوست دایناسور مومیایی شده – که بسیار نازک و شکننده است – روبرو می شوند، یا آن را با یک ردپای ساده اشتباه می گیرند، یا هرگز آن را نمی بینند، زیرا به طور تصادفی با برداشتن فسیل از بین می رود.

درومهلر-هورتون می‌گوید: یافته‌ها این تصور را که مومیایی‌های دایناسورها فقط در شرایط استثنایی دفن سریع یا خشک شدن ناگهانی اتفاق می‌افتند را باطل می‌کند. آنها همچنین پیشنهاد می‌کنند که مومیایی‌سازی آنطور که قبلاً تصور می‌شد نادر نیست، زیرا بسیاری از دایناسورهای نیمه خورده احتمالاً قبل از مدفون شدن در زیر لایه‌های رسوب خشک شده‌اند.

او می گوید: “به افتخار هالووین، من به شوخی آن را اسکلت در یک کیسه پوستی می نامم.”

منبع: https://www.newscientist.com/article/2341974-mummified-dinosaur-has-bite-marks-and-gashes-in-its-skin/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home

این حملات احتمالاً جسد را به روشی که تجزیه آن را کند می کند، از بین برده است – پدیده ای که قبلاً در تجزیه و تحلیل نمونه های پزشکی قانونی مدرن شناخته شده است. Drumheller-Horton می‌گوید: «بنابراین به‌جای اینکه همه این مواد در بدن باقی بمانند، آن را مرطوب نگه دارند و به تجزیه آن فشار وارد کنند، اکنون از مسیر خارج شده است. اساساً توخالی است و می‌تواند خشک شود، و چیزی که شما به جا گذاشته‌اید پوست و استخوان است.

Drumheller-Horton می گوید: «به هر حال، آسیب وارده به دم از نظر فیزیکی بیشتر از هر چیزی بود که روی بازو کار می کرد. بنابراین ما فکر می‌کنیم که حداقل دو حیوان مختلف و احتمالاً بیشتر درگیر هستیم.»

مرجع مجله: PLoS One، DOI: 10.1371/journal.pone.0275240