در آزمایش دیگری، این تیم به موش ها واکسن جهانی آنفولانزا یا واکسن ساختگی حاوی کد پروتئین غیر آنفولانزا دادند. یک ماه بعد، آنها آنها را با یکی از دو نوع ویروس آنفولانزای H1N1 آلوده کردند، یکی با پروتئین H1 بسیار شبیه به نسخه پروتئین موجود در واکسن و دیگری با پروتئین متفاوت تر.
این سویه‌ها نسخه‌های متفاوتی از دو پروتئین، هماگلوتینین (H) و نورآمینیداز (N) روی سطح خود دارند که توسط پاسخ‌های ایمنی هدف قرار می‌گیرند. اما حتی در یک سویه، مانند H1N1، ممکن است تغییرات جزئی در این پروتئین‌ها وجود داشته باشد، بنابراین نسخه جهانی واکسن دقیقاً با همه انواع ممکن مطابقت نخواهد داشت.
مرجع مجله: علوم پایهDOI: 10.1126/science.abm0271
مدل‌های موش و موش برای آنفولانزا به خوبی مدل‌های حیوانی هستند. داده های حیوانی امیدوارکننده است و بنابراین نشانه خوبی از آنچه در انسان اتفاق خواهد افتاد، می گوید پیر پالس در دانشکده پزشکی ایکان در کوه سینا در نیویورک.
همه موش‌هایی که واکسن آنفولانزا دریافت کردند، از قرار گرفتن در معرض ویروس با مشابه‌ترین پروتئین جان سالم به در بردند و 80 درصد از آلوده شدن به متفاوت‌ترین نوع آن زنده ماندند. همه موش‌هایی که واکسن ساختگی دریافت کردند تقریباً یک هفته پس از ابتلا به هر یک از این واکسن‌ها مردند.
“مطمئن است که این داده های حیوانی امیدوارکننده هستند و شایسته بررسی بیشتر در مطالعات بالینی هستند. با توجه به مطالعات قبلی با نامزدهای واکسن جهانی آنفلوآنزا در آزمایش‌های انسانی، پیش‌بینی اینکه داده‌های بالینی چه چیزی را ارائه می‌دهند دشوار است.
برای خبرنامه رایگان بررسی سلامت ما ثبت نام کنید که اخبار سلامت، غذا و تناسب اندام را که می توانید به آنها اعتماد کنید، هر شنبه به شما می دهد.
در آزمایش‌هایی که روی موش‌ها انجام شد، تیم متوجه شد که حیوانات آنتی‌بادی‌های مخصوص 20 سویه ویروس آنفولانزا تولید می‌کنند و این آنتی‌بادی‌ها تا چهار ماه در سطح ثابتی باقی می‌مانند.
این واکسن 20-HA mRNA روی حیوانات موش خرما آزمایش شده است که بسیار مهم است و ممکن است نویدبخش محافظت در برابر گونه‌های آنفولانزای جدید در برابر بیماری‌های جدی در انسان باشد. سانگ مو کانگ در دانشگاه ایالتی جورجیا
mRNA حاوی کدهای ژنتیکی برای ساخت پروتئین است، درست مانند DNA. این واکسن حاوی مولکول‌های mRNA است که قطعات پروتئین موجود در هر 20 سویه شناخته شده آنفولانزای A و B را کد می‌کند – ویروس‌هایی که هر ساله باعث اپیدمی‌های فصلی می‌شوند.
محققان همچنین واکسن جهانی را بر روی موش خرما با نتایج مشابه آزمایش کردند.
اکنون، اسکات هنسلی در دانشگاه پنسیلوانیا و همکارانش واکسنی را بر اساس مولکول‌های mRNA ایجاد کرده‌اند – همان رویکردی که توسط واکسن‌های Pfizer/BioNTech و Moderna کووید-19 پیشگام بود.
STEVE GSCHMEISSNER/کتابخانه عکس علمی
گروه دیگری از موش ها واکسن mRNA را دریافت کردند که تنها سویه دقیق آنفلوآنزا را هدف قرار می داد و همه آن گروه در همان دوره زنده ماندند. این نشان می‌دهد که واکسن جهانی آنفولانزا نسبت به واکسن سالانه متناسب با اشکال جدید ویروس، محافظت کمتری در برابر انواع جدیدی از 20 سویه آنفولانزا ارائه می‌کند. آلبرت اوسترهاوس در دانشگاه دامپزشکی هانوفر در آلمان، که در این مطالعه شرکت نداشت.
ویروس های آنفولانزا به طور مداوم در حال تکامل هستند و آنها را به یک هدف متحرک برای توسعه دهندگان واکسن تبدیل می کند. واکسن‌های سالانه آنفولانزا در حال حاضر برای ایجاد ایمنی در برابر سویه‌های خاصی طراحی شده‌اند که انتظار می‌رود هر سال در گردش باشند. با این حال، محققان گاهی اوقات پیش‌بینی را اشتباه می‌کنند، به این معنی که واکسن کمتر از آنچه در آن سال‌ها می‌توانست مؤثر باشد، مؤثر است.
یک واکسن mRNA برای القای پاسخ آنتی بادی علیه تمام 20 زیرگروه آنفولانزای A و B شناخته شده در موش ها و موش ها یافت شده است.
سلامتی
24 نوامبر 2022
سلول های انسانی آلوده به ویروس آنفولانزا که زیر میکروسکوپ الکترونی دیده می شود
درباره این موضوعات بیشتر بدانید:
