محققان 9 آرمادیلوس، میزبان طبیعی باکتری جذام را آلوده کردند و دریافتند که این عفونت کل کبد را مجدداً به حالت تکاملی برنامه ریزی می کند.
آنورا رامبوکانا در دانشگاه ادینبورگ در بریتانیا و همکارانش دریافتند که آقای جذام آنچه را که آنها “کیمیاگری بیولوژیکی” می نامند انجام می دهد تا رشد کند و از طریق بافت میزبان پخش شود.
در سال 2013 آنها گزارش دادند آقای جذام ژنهای سلولهای شوان را میرباید که مادهای چرب را تشکیل میدهند که رشتههای عصبی محیطی را عایق میکند. باکتریها ژنهای رشدی را دوباره فعال میکنند و باعث میشوند سلولهای شوان به حالت مهاجرت مانند سلولهای بنیادی برگردند و در بدن حرکت کنند و به باکتریها اجازه دهند سلولهای بیشتری را آلوده کنند.
باکتریهایی که باعث جذام میشوند، سلولهای کبد را در آرمادیلوها برنامهریزی مجدد میکنند و باعث رشد مجدد اندام میشوند و سرنخهایی ارائه میدهند که میتواند به درمانهای جدید منجر شود.
جذام توسط یک باکتری با رشد آهسته به نام ایجاد می شود مایکوباکتریوم لپرهکه می تواند اعصاب، پوست، چشم ها و بینی را آلوده کند و منجر به علامت اصلی بیماری شود که زخم ها، برجستگی ها و برجستگی های شدیداً بد شکل است.
رامبوکانا میگوید: «باکتری جذام میتواند بافت کبد را در سطح اندام گسترش دهد، که میتواند به توسعه درمانهایی تبدیل شود که میتواند جایگزین پیوند کبد شود.
میگوید: «این مطالعه ابزار جدیدی برای مطالعه جوانسازی و بازسازی کبد فراهم میکند لوکا اوربانی در موسسه کبدی راجر ویلیامز در لندن. این می تواند به ما کمک کند تا بفهمیم چگونه می توان بازسازی و رشد کبد را به روشی ایمن فعال کرد، ساختار و عملکرد اندام را دست نخورده نگه داشت بدون ایجاد عوارض جانبی، مانند تشکیل تومور و جای زخم.