سپس، محققان میدانهای مغناطیسی مختلفی را برای گرافن اعمال کردند تا تکامل مقاومت مغناطیسی آن را اندازهگیری کنند. حتی هنگام اعمال میدان های مغناطیسی کوچک، مقاومت الکتریکی آن به طور چشمگیری تغییر کرد.
گرافن – یک ماده دوبعدی استخراج شده از گرافیت – که مانند ورقه ای از اتم های کربن در ساختار لانه زنبوری چیده شده است، قبلاً به عنوان قوی تر از الماس شناخته شده بود و می توانست الکتریسیته را بهتر از مس هدایت کند.
گرافن یک ماده دو بعدی است که از گرافیت استخراج می شود و اتم های آن در یک شبکه شش ضلعی به هم متصل هستند.
آنتونیو هلیو کاسترو نتو در دانشگاه ملی سنگاپور میگوید این کشف میتواند درهایی را برای اکتشاف فیزیک بنیادی باز کند.
مواد مغناطیسی مقاومت در حال حاضر در دستگاه های ذخیره سازی داده ها برای تفسیر اطلاعات ذخیره شده به عنوان الگوهای مغناطیسی کوچک روی نوار یا دیسک استفاده می شود. محققان قصد دارند به مطالعه گرافن ادامه دهند و “کاربردهای آن در ادامه خواهد آمد”. لئونید پونومارنکو در دانشگاه لنکستر، انگلستان، در یک بیانیه مطبوعاتی گفت.
گرافن بکر که هیچ نقصی در ساختار لانه زنبوری خود ندارد، دارای تعداد مساوی الکترون و سوراخ است. از آنجایی که تولید چنین گرافنی دشوار است، محققان از یک میدان الکتریکی برای تنظیم ساختار گرافن معیوب استفاده کردند و به آنها اجازه داد تا مواد را در حالت بکرتری جستجو کنند.
بیشتر مواد فقط در دماهای بسیار پایین مقاومت مغناطیسی از خود نشان می دهند. به گفته محققان، در این آزمایش، گرافن در دمای اتاق بیشتر از هر ماده دیگری مانند گرافیت و بیسموت که در مطالعات قبلی آزمایش شده بود، مقاومت مغناطیسی داشت.
برای یافتن این موضوع، تیم ابتدا یک میدان الکتریکی روی گرافن اعمال کرد تا تعداد حاملهای بار آن را که مسئول ایجاد جریان الکتریکی مواد هستند، برابر کند. این حامل ها از الکترون هایی که بار منفی دارند و حفره هایی که بار مثبت دارند تشکیل شده اند.
تقریباً 20 سال پس از کشف گرافن، تحقیقات نشان می دهد که این ماده مغناطیسی ترین ماده ای است که می شناسیم. این توانایی آن را برای افزایش یا کاهش مقاومت الکتریکی خود در پاسخ به یک میدان مغناطیسی توصیف می کند، که می تواند روزی برای نحوه ذخیره داده ها کاربرد داشته باشد.
او می گوید از آنجایی که گرافن یک ماده دو بعدی است، حرکت این حامل های بار به یک لایه نازک محدود می شود.
محققان در مقاله خود می نویسند که این تا حدی به این دلیل است که الکترون ها و حفره های گرافن بسیار متحرک هستند و بنابراین به تغییرات کوچک در یک میدان مغناطیسی خارجی حساس هستند.
شاتراستاک/الیور
کاسترو نتو توضیح میدهد: «در این رژیم، برهمکنشهای بین حفرهها و الکترونها به شدت قوی میشوند و میتوان این برهمکنشها را کنترل کرد و بیشتر بر آنها نظارت کرد.»
اکنون، گیم دیگر در دانشگاه منچستر انگلستان و همکارانش دریافتند که در دمای اتاق نیز مقاومت مغناطیسی بیسابقهای دارد.

گیم که برنده جایزه نوبل فیزیک در سال 2010 برای تحقیقاتش در مورد گرافن شد، می گوید: نقص در ساختار این ماده بر مقاومت مغناطیسی آن تأثیر می گذارد.
موضوعات:
- علم شیمی /
- علم مواد