ما می‌توانیم این کهکشان‌های دوردست را به صورت قطره‌های کوچک آب در رودخانه‌های مختلف ببینیم و می‌توانیم ببینیم که همه آنها در نهایت بخشی از یک رودخانه بزرگ و قدرتمند خواهند شد. آتشفشان های مبارک در موسسه ملی اخترفیزیک ایتالیا در سال بیانیه. شبیه‌سازی‌های محققان نشان می‌دهد که این پیش خوشه اکنون می‌تواند یکی از عظیم‌ترین خوشه‌های جهان باشد.
موریشیتا در یک مقاله گفت: «ما برای مدتی از داده‌های هابل می‌دانستیم که چگالی بیش از حد کهکشان‌ها وجود دارد. بیانیه. زمانی که ما برای اولین بار طیف JWST را دیدیم شگفت‌انگیز بود – هر هفت کهکشان دقیقاً در یک انتقال به سرخ قرار گرفتند.
تاکاهیرو موریشیتا در مؤسسه فناوری کالیفرنیا و همکارانش از طیف‌سنج JWST برای اندازه‌گیری انتقال قرمز این کهکشان‌ها استفاده کردند. انتقال به سرخ پدیده ای است که در اثر انبساط کیهان ایجاد می شود، به این معنی که هر چه جسم دورتر باشد، سریعتر از ما دور می شود. این تغییر طول موج نور خود را تغییر می دهد، شبیه به نحوه تغییر گام آژیر آمبولانس در هنگام عبور.
از آنجایی که نور از اجرام دور به موقعیت JWST که به دور خورشید می چرخد به زمان نیاز دارد، تلسکوپ این کهکشان ها را در حدود 650 میلیون سال پس از انفجار بزرگ می بیند. همانطور که در حال حاضر می بینیم، پروتو کلاستر کوچک به نظر می رسد. اما اگر نور آن فوراً به ما برسد و به ما اجازه دهد که ببینیم امروز چگونه به نظر می رسد، به احتمال زیاد بسیار عظیم خواهد بود، زیرا با طناب گرانشی به هزاران کهکشان دیگر رفته است.
