شنیدن صدا و حرکت بدن به ما کمک می کند گذر زمان را اندازه گیری کنیم

در آزمایش بازوی رباتیک، شرکت‌کنندگان زمان سپری شده را کمی دست‌کم گرفتند، اما با شنیدن صداهای شنیداری، کمی بیش از حد تخمین زدند. آنها هنگام دریافت هر دو ورودی دقیق تر بودند.

شنیدن صداهای ریتمیک با راه رفتن منظم‌تر افراد مبتلا به پارکینسون مرتبط است، اما مشخص نیست که این صداها تا چه حد مسئول هستند. وینر می‌گوید با اندازه‌گیری اینکه چگونه درک ما از زمان ممکن است تغییر کند، می‌توانیم اثربخشی این مداخلات را بسنجیم.

در یک آزمایش، از شرکت کنندگان خواسته شد تا زمان سپری شده در زمان کنترل یک بازوی رباتیک را تخمین بزنند

تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که این کشف می‌تواند به بهبود درمان بیماری‌هایی مانند بیماری پارکینسون کمک کند، که اغلب بر عملکرد حرکتی افراد و زمان‌بندی حرکات آنها تأثیر می‌گذارد. دقت بهتر در درک ما از زمان می تواند به پزشکان کمک کند تا اثربخشی مداخلاتی را با هدف کاهش این علائم ارزیابی کنند.

سپس، شرکت‌کنندگان به آهنگی بین ۱ تا ۴ ثانیه گوش دادند و دکمه را فشار دادند تا با مدت زمانی که فکر می‌کردند این لحن ادامه داشته باشد، مطابقت داشته باشد. سپس بازو را کنترل کردند و همزمان صدا را شنیدند، سپس دوباره دکمه را برای مدت زمانی که فکر می کردند درست بود فشار دادند.

هنگامی که یک رویداد رخ می دهد، بدن روش های مختلفی برای اندازه گیری مدت زمان آن دارد. مثلا، حرکت بدن ما می تواند به بهبود دقت ما در هنگام شمارش طول تون های شنوایی کمک کند. اما مشخص نبود که خود حرکت چقدر در این امر نقش داشته است یا اینکه چقدر زمان را تنها از طریق حرکت نگه می داریم.