چگونه شکستن چند حرکت در زمین رقص برای مغز شما مفید است
dpa/Getty
متولد شده برای رقص: جینجر راجرز و فرد آستر
مطالعه‌ای که سال گذشته منتشر شد، بزرگسالان سالم ۶۳ سال و بالاتر را که دو بار در هفته به مدت شش ماه و سپس یک بار در هفته به‌مدت یک سال رقصیدند یا در کلاس‌های ایروبیک شرکت کردند، مقایسه کرد. MRI افزایش حجم هیپوکامپ را در هر دو گروه نشان داد. در رقصندگان به نظر می رسید که به تعادل بهتر مربوط می شود. مطالعه اخیر دیگری نشان داد که رقصیدن می تواند از دست دادن ماده سفید را کاهش دهد در مغز، که با افزایش سن نیز تمایل به تسریع دارد. دسته های ماده سفید مانند بزرگراه هایی بین نواحی مغز هستند و در پردازش احساسی، تمرکز و حل مسئله نقش دارند. هنگامی که محققان افرادی را که به مدت شش ماه سه روز در هفته راه می رفتند، حرکات کششی انجام می دادند یا می رقصیدند مقایسه کردند، دریافتند که فقط رقصندگان از دست دادن ماده سفید کندتر نشان می دهند.
انسان ها تنها گونه های دارای ریتم نیستند. این لیست طولانی نیست، اما سایر شیارها شامل فیل ها، شیرهای دریایی و بونوبوها هستند. یکی از وجوه مشترک اکثر آنها یک زندگی اجتماعی پیچیده است که منجر به این ایده می شود که حس ریتم ممکن است به عنوان بخشی از نیاز یک گروه برای هماهنگ کردن اعمالشان تکامل یافته باشد. در واقع، مطالعات نشان می دهد که وقتی افراد به طور همزمان حرکت می کنند، آنها احساس قوی تری از جامعه را تجربه کنید و نسبت به هم نوع دوست ترند. به همین ترتیب، بچه هایی که با هم می رقصند معلوم می شود همکاری بیشتر در بازی های بعدی. علاوه بر این، هنگامی که رقصندگان حرفه ای گزیده هایی از رقص خود را تماشا می کنند امواج مغزی شروع به همگام شدن می کنند. لوات می گوید: «حرکت با هم در ریتم باعث ارتقای ارتباط اجتماعی می شود. این رفتارهای اجتماعی را افزایش می دهد.
همه ما آن چیزی را که برای یک ملکه رقصنده لازم است نداریم. اما چه یک سیاستمدار با دو پای چپ یا یک بیا سخت برقص اگر دوست دارید برقصید، خوش شانس هستید. باله، توپ یا بریک دنس، مهم نیست: وارد شدن به ریتم برای شما معجزه می کند. و این فقط لذت حرکت به سمت موسیقی نیست. رقصیدن برای مغز نیز مفید است. می تواند طرز فکر شما را تغییر دهد و حتی با بالا رفتن سن ذهن شما را تیز نگه دارد.
این نتایج با تحقیقات Verghese در مورد فعالیت های اوقات فراغت مطابقت دارد خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش دهد. تیم او 469 فرد بالای 75 سال را به طور متوسط به مدت پنج سال زیر نظر گرفت و دریافت که کسانی که از سرگرمی‌های مغزی مانند خواندن و جدول کلمات متقاطع لذت می‌برند کمتر به زوال عقل مبتلا می‌شوند. رقص تنها فعالیت بدنی با تأثیر مشابه بود – در واقع، افرادی که می رقصیدند کمترین کاهش شناختی را داشتند.
Verghese می‌گوید: «رقص بر بخش‌های خاصی از مغز بیشتر از سایرین تأثیر می‌گذارد. یک منطقه کلیدی هیپوکامپ است، یک جفت ساختار در اعماق درون که در یادگیری، آگاهی فضایی و حافظه بلند مدت نقش دارند. با افزایش سن، هیپوکامپ به طور معمول هر ده سال حدود 2 تا 3 درصد حجم خود را از دست می دهد. پس از 70 سالگی، این میزان هر سال تا 1 درصد افزایش می یابد. و از دست دادن به ویژه در افراد مبتلا به زوال عقل مانند بیماری آلزایمر سریع است. با این حال، عجیب است که هیپوکامپ می تواند در پاسخ به چالش های مختلف ذهنی و جسمی رشد کند. از جمله رقصیدن.
“وقتی می رقصید، خلق و خوی شما بهبود می یابد – و حل مشکل شما نیز بهبود می یابد”
این دو مورد احتمالا به هم مرتبط هستند. رقصیدن باعث ترشح مواد شیمیایی عصبی به نام اندورفین در جریان خون می شود که باعث تسکین اضطراب و افسردگی می شود. لوات می‌گوید: «وقتی می‌رقصید، خلق و خوی شما تقویت می‌شود، و همچنین در حل خلاقانه مسائل تقویت می‌شوید».
این مقاله تحت عنوان “Boogie on!”
همه اینها خبر بسیار خوبی است. اگر تا به حال می‌خواهید تانگو یاد بگیرید یا از به اشتراک گذاشتن حرکات رقص پدرتان خجالت می‌کشیدید، بهانه‌تان برای این است که روی پیست رقص بروید و وسایلتان را به‌هم بزنید. مهم نیست چه زمانی در زندگی این کار را انجام می دهید، هر زمانی زمان خوبی برای رقصیدن است.
اما استون و رایان گاسلینگ در لالا لند همگام شدند
Verghese امیدوار است تحقیقات بیشتر به تعیین کمیت اثربخشی رقص و شناسایی بهترین راه برای استفاده از آن برای بهبود سلامت مغز کمک کند. اکنون است انجام یک مطالعه آزمایشی با 32 بزرگسال 65 سال و بالاتر که به مدت شش ماه در رقص اجتماعی (مانند فاکستروت، والس و لاتین) یا راه رفتن روی تردمیل شرکت خواهند کرد. در پایان، اسکن مغز نشان می دهد که در کجا تغییرات رخ داده است.
توسط استفانی کرامر
«مردم برای حرکت به دنیا می آیند. پیتر لوات روانشناس رقص از دانشگاه هرتفوردشایر بریتانیا می گوید: آنها برای حرکت در ریتم به دنیا آمده اند. مسلماً همه ما استعداد یکسانی در آن نداریم، اما رقص ریشه در ذات انسان دارد. مردم تقریباً از هر فرهنگی تا زمانی که می دانیم این کار را انجام می دهند. در واقع، حس ریتم به نظر ذاتی است. فعالیت مغز در نوزادان تازه متولد شده نشان می دهد که حتی آنها هم می توانند زمانی که یک درامر در حال پرش زدن یک ضرب است، تشخیص دهند.
چه در حال انجام ربات باشید، چه پرهای دم خود را تکان دهید یا به یک سالن رقص کامل بروید، رقص مزایایی دارد که فراتر از زمان بندی است.
زندگی
18 دسامبر 2018
شما می توانید این مقاله بایگانی برتر را به صورت رایگان به عنوان بخشی از مطالعه بخوانید دانشمند جدید Advent Calendar 2022. برای لذت بردن از این و دیگر جواهرات جشن، ثبت نام کنید تا به صورت رایگان یک خواننده ثبت نام شده شوید.
آنچه اکنون در حال ظهور است این است که رقص مزایای قابل توجهی برای افراد نیز دارد. برای شروع، می تواند مهارت های تفکر را بهبود بخشد. در یک مطالعه، دانش‌آموزان می‌رقصیدند، دوچرخه می‌زدند، آرام به موسیقی گوش می‌دادند یا آرام می‌نشستند و قبل و بعد از آن تست‌های خلق و خو و خلاقیت گرفتند. کسانی که بلند شدند و رقصیدند، تنها پس از 5 دقیقه حرکت به سمت موسیقی، تفکر خلاق افزایش یافتند و خلق و خوی آنها نیز بهتر شد.
جو ورگزه از کالج پزشکی آلبرت اینشتین در نیویورک اذعان می کند: «خلق نقش مهمی در شناخت دارد. اما رقص خیلی بیشتر از این است. دلیل برتری آن نسبت به سایر انواع ورزش ممکن است این باشد که عناصر زیادی را در بر می گیرد: عاطفی، شناختی، فیزیکی و اجتماعی. Verghese می گوید: «رقص یک فعالیت پیچیده است.
کمتر تعجب آور است، همچنین می تواند هماهنگی، ناوبری فضایی و حافظه را تقویت کند، به خصوص اگر سعی دارید بر یک مرحله یا روال جدید تسلط داشته باشید. Verghese می گوید: «تأثیرات متعددی روی مغز وجود دارد. از جمله، رقص مناطق شناختی و حسی-حرکتی را درگیر برنامه ریزی و اجرای حرکت می کند. این به معنای واقعی کلمه ارتباطات بین نورون ها و نحوه ارتباط آنها را تغییر می دهد.
