زنبورهای نر از اندام تناسلی خاردار برای دفاع از خود در برابر شکارچیان استفاده می کنند
به طور مکرر مشاهده شده است که زنبورها هنگام حمله، دهان یا صورت قورباغه ها را با اندام تناسلی خود سوراخ می کنند. در آزمایش دیگری، قورباغه های درختی را در ظرفی با زنبورهای نر که با فورسپس اخته شده بود، قرار دادند و همه زنبورها را خوردند.
«زیرا زنبورها و زنبورها نیش سمی از تخم‌گذاران ایجاد کرده‌اند [the tube used to lay eggs]، نرهای آنها که فاقد تخمگذار بودند، بی ضرر تلقی می شدند. با این حال، ما متوجه شدیم که زنبورهای نر از ستون فقرات تناسلی برای ضد حمله به شکارچیان استفاده می کنند.
اندام تناسلی زنبورهای نر شامل ادگوس، نوع حشره آلت تناسلی و یک جفت خار پارامتریک است. در برخی دیگر از گونه های حشرات، اندام های مشابه به ماده ها در هنگام جفت گیری آسیب می رسانند تا از تولید مثل جلوگیری کنند. اما زنبورهای میسون (گیبیفرون های Anterhynchiumجفت گیری مشاهده شده در آزمایشگاه به نظر نمی رسد از این خارها علیه شرکای خود استفاده کند.
“نیش” زنبورهای نر قبلاً ثبت شده بود، که به سطح 1 در شاخص درد ناشی از نیش اشمیت رسید، در مقایسه با 1.5 برای نیش ماده ها. اما این تحقیق اولین تحقیقی بود که از شکارچیان واقعی برای آزمایش هدف خارها استفاده کرد.
سوگیورا توضیح می دهد: “زنبور نر از یک جفت خارهای تیز در اندام تناسلی برای سوراخ کردن انگشت خود استفاده کرد.” “به طرز شگفت انگیزی، “نیش” نر باعث درد گزنده شد. من فرض کرده ام که اندام تناسلی مرد از A. gibbifrons به عنوان یک دفاع ضد شکارچی عمل می کند.
در Wild Wild Life، یک خبرنامه ماهانه رایگان ثبت نام کنید که تنوع و علم حیوانات، گیاهان، و دیگر ساکنان عجیب و غریب و شگفت انگیز زمین را جشن می گیرد.
شینجی سوگیورا در دانشگاه کوبه، ژاپن، می‌گوید که تیم او پس از اینکه همکارش میساکی تسوجی توسط یک زنبور سنگ‌تراش نر «گزیده» شد، تصمیم گرفت تا بررسی کند که آیا میخ‌ها برای دفاع استفاده می‌شوند، حتی اگر نرها نیش واقعی نداشته باشند.
وقتی زنبورهای ماده به جای آن مورد آزمایش قرار گرفتند، همه قورباغه‌های آبگیر آنها را خوردند، اما 87.5 درصد از قورباغه‌های درختی آنها را رد کردند و نشان داد که نیش آنها مؤثرتر از سیستم‌های دفاعی تناسلی نر است.
زنبورهای ماده دارای نیش سمی برای جلوگیری از شکارچیان هستند، اما نرها فاقد این محافظت هستند. اکنون، محققان کشف کرده‌اند که زنبورهای سنگ‌تراش نر یک استراتژی دفاعی جایگزین دارند: استفاده از دستگاه تناسلی سیخ‌دار خود برای حمله به حیواناتی که سعی در خوردن آنها دارند.
این تیم زنبورهای نر را در ظرفی با قورباغه درختی قرار دادند (دریوفیت ژاپونیکوس) یا قورباغه برکه ای (پلوفیلاکس سیاه پوست). در هر فرصتی قورباغه به زنبور حمله می کرد. اما در حالی که همه قورباغه های حوضچه ای با موفقیت زنبور را خوردند، قورباغه های درختی در 35٪ موارد آن را رد کردند.
زنبورهای مزون نر نیش ندارند، اما روی اندام تناسلی خود خارهایی دارند که می تواند باعث درد گزش شود و اینها در جلوگیری از خوردن برخی قورباغه ها موثر است.
