Shutterstock / Stockcreations
هنگامی که این تیم ژنوم های مخمر را در نمونه های خاک خود توالی یابی کردند، با شگفتی متوجه شدند که دو نمونه گرفته شده با فاصله 17 متری از هم حاوی سویه هایی از والد مخمری است که به دنبال آن بودند. S. eubayanus. باتلر می گوید یکی از دلایلی که آنها توانستند مخمر را پیدا کنند ممکن است این باشد که دیگران برخلاف تیم او جستجوهای خود را در آب و هوای گرم تر یا نزدیک به آبجوسازی های تاریخی متمرکز کرده بودند.
منبع: https://www.newscientist.com/article/2350277-ancient-yeast-used-to-brew-the-first-lagers-discovered-in-ireland/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
اجداد گریزان گونه های مخمر مورد استفاده در آبجوی مدرن برای اولین بار در اروپا کشف شد. کشف گونه هایی که در خاک ایرلند زندگی می کنند نشان می دهد که مخمر در این قاره وجود داشته است در حین تغییر از آبجو به آبجوهای سبک لاگر که در اواخر قرون وسطی رخ داد.
سپس، باتلر و تیمش امیدوارند که کشف آنها به تزریق جدیدی از مخمر باستانی منجر شود. او گفت: “ما دوست داریم یک آبجو درست کنیم.” ما در واقع به دنبال این هستیم که ببینیم آیا می توانیم یک شریک تجاری را علاقه مند کنیم یا خیر.
منشا آبجو لاگر اروپا بود اما تا کنون مخمر مورد نیاز برای تولید آن در این قاره یافت نشده بود
لاگر در اروپا منشا گرفته است، اما گونه‌ای از مخمرهای وحشی که به آبجو طعم می‌دهد تاکنون در این قاره یافت نشده است – این مخمر در خاک یک دانشگاه ایرلندی پنهان شده بود.
زندگی
7 دسامبر 2022
من واقعاً احساس می کردم که اروپا به نوعی حلقه مفقوده ای است که به نظر می رسد [S. eubayanus] باید آنجا باشد.» کوین لنگدون در دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا، که در این کار دخالتی نداشت. بنابراین این مقاله بسیار هیجان انگیز است.
توضیح می دهد: “ما می دانیم که تغییری در گونه مخمری که تخمیر را انجام می داد وجود داشت.” جرالدین باتلر در دانشگاه کالج دوبلین در ایرلند. “بجای ساکارومایسس سرویزیهاین ارگانیسم جدیدی بود که ما آن را می نامیم ساکارومایسس پاستوریانوسهمان مخمری که امروزه در لاگرها استفاده می شود.
اولین آبجوهایی که در اروپا ساخته شدند، آبجوهای سبوس دار بودند، نه آبجوهای معروف امروزی به سبک لاگر. آلس بر اساس تخمیر مخمری به نام ساکارومایسس سرویزیه اغلب مخمر آبجو نامیده می شود – که هنوز هم در آبجوهای مدرن، غلات و نان استفاده می شود. اما زمانی که سازندگان آبجو اروپایی مجبور شدند برای محدود کردن رشد باکتری‌ها از دم‌آوری در ماه‌های گرم به ماه‌های سردتر تغییر حالت دهند، گونه‌های مخمر موجود در آبجوهایشان به طور اتفاقی به گونه‌هایی تبدیل شدند که می‌توانستند در برابر سرما مقاومت کنند.
