M. Ponce de León و Ch. Zollikofer/Univ. از زوریخ
تجزیه و تحلیل فسیلی نشان می دهد که تغییرات در شکل پازل در طول تکامل انسان به جای تغییرات در خود مغز با تغییرات در چهره مرتبط است.
انسان
1 آگوست 2022
تکامل انسان: شکل مغز در 160000 سال گذشته به سختی تغییر کرده است
چهره انسان تا حدود 20 سالگی به رشد خود ادامه می دهد، اما مغز تا سن 6 سالگی به حدود 95 درصد اندازه بزرگسالان می رسد.
نویسندگان حق دارند در مفروضات خود محتاط باشند کریس کوردیه در موزه تاریخ طبیعی لندن.
او می گوید، شواهد کمی از تغییرات عمده رژیم غذایی از اواسط تا اواخر عصر حجر وجود دارد که این تغییرات رخ داده است. از میان بسیاری از علل احتمالی، کاهش اکسیژن رسانی ممکن است بیشتر باشد زیرا انسان ها قفسه سینه کوچک تری ایجاد کرده اند و ظرفیت ریه کمتری دارند.
اما شواهد فسیلی اندک است و نیروهای متقابل زیادی در حال بازی هستند. برای مثال، جمجمه ای با صورت بزرگ، مغز بزرگی را در خود جای دهد، اما صورت کوچک، مسائل را پیچیده می کند.
درباره این موضوعات بیشتر بدانید:
منبع: https://www.newscientist.com/article/2331652-shape-of-human-brain-has-barely-changed-in-past-160000-years/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
جمجمه یا محفظه مغز انسان‌های مدرن اولیه مربوط به 200000 سال پیش از نظر اندازه تفاوت قابل توجهی با جمجمه امروزی ندارد، اما شکل بسیار متفاوتی دارد که نشان می‌دهد مغز در طول زمان گرد شده است.
مقایسه پازل های کودکان انسان مدرن با بزرگسالان برای اولین بار به محققان این امکان را داده است که نقش مغز را در تکامل جمجمه جدا کنند.
برای داستان انسانی ما، یک خبرنامه ماهانه رایگان در مورد انقلاب باستان شناسی و تکامل انسان ثبت نام کنید.
فرضیه اصلی این است که تغییرات رفتاری، مانند توسعه ابزار و هنر، باعث شکل از یک مرد دانا مغز برای تغییر و به نوبه خود جمجمه ای که از آن محافظت می کند.
بازسازی دیجیتال جمجمه کودکان و بزرگسالان مربوط به 160000 سال پیش
محققان با احتیاط فرض می کنند که تغییر در رژیم غذایی یا کاهش نیاز به اکسیژن می تواند عامل این امر باشد.
تیم از دریافت که در حالی که اندازه و نسبت جمجمه از ح. عاقل کودکان 160000 سال پیش به طور کلی با نوزادان امروزی قابل مقایسه بودند، بزرگسالان به طور قابل توجهی با بزرگسالان مدرن متفاوت به نظر می رسیدند، با چهره های بسیار بلندتر و ویژگی های برجسته تر.
زولیکوفر می‌گوید: اگر کودکان فسیلی – با مغزهای تقریباً کاملاً توسعه‌یافته – شبیه انسان‌های زنده هستند، اما جمجمه‌های فسیل‌های بزرگسالان بسیار متفاوت است، می‌توانیم تغییر شکل مغزها را رد کنیم. و اگر مغز عامل تغییر نیست، باید به دنبال چیز دیگری مانند تنفس، خوردن یا حرکت باشیم.»
مرجع مجله: PNAS، DOI: 10.1073/pnas.2123553119
صورت انسان‌های امروزی بسیار کوچک‌تر و با فرورفتگی‌های ظریف‌تر از چهره‌های اجدادشان است. مطالعات نشان می دهد که این تغییر زمانی شتاب گرفت که شکارچیان-گردآورنده کشاورز شدند در حدود 12000 سال پیش و احتمالاً به دلیل بار کمتری بر روی جمجمه ناشی از جویدن، غذاهای نرم تری می خوردند.
