اگر باکتری های یخ زده در این مدت گرم می شدند و در معرض آب قرار می گرفتند، از حالت خواب خود خارج می شدند. هافمن میگوید: «اگر شهاب سنگی با آب فرود بیاید و روی سطح پاشیده شود، احتمال احیای مجدد را باز میکند، میتواند دوباره تولید شود. “احتمال زنده بودن او اکنون از صفر به کوچکترین چیزی که می توانید تصور کنید رسیده است – صفر نیست، اما مطمئناً عالی نیست.” تخمین زده می شود که مریخ حدود 3 میلیارد سال پیش خشک شده باشد، بنابراین حتی سخت ترین باکتری ها نیز احتمالاً تا کنون مرده اند.
MICHAEL J DALY/کتابخانه عکس علمی
«اگر منطقهای را که فرود میآییم آلوده کنیم، چگونه بفهمیم آنچه را که پیدا کردهایم قبل از رسیدن به آنجا بوده است یا چیزی است که آن را رها کردهایم؟» هافمن گفت. «اگر ما نتوانیم بگوییم که چه چیزی متعلق به ما و چه چیزی مال آنهاست، پس غیرممکن است که بگوییم زندگی در آنجا وجود داشته است یا خیر».
هافمن میگوید: «وقتی از شر آب خلاص میشوید و همه چیز را خنک میکنید، این مقاومت فوقالعاده چند برابر میشود. برای ماندگاری طولانیتر، شبیه به خشک کردن مواد غذایی است. مریخ خشک و سرد است، بنابراین به احتمال زیاد باکتریها در آنجا نیز یافت میشوند. نمونههای محققان در اثر تشعشعات به حدی آسیب دیدند که تخمین زدند باکتریها میتوانند تا حدود 280 میلیون سال زنده بمانند.
مرجع مجله: اختر زیست شناسی، DOI: 10.1089/ast.2022.0065
درباره این موضوعات بیشتر بدانید: