پنگوئن های کاکل راست همیشه اولین تخم خود را رد کرده و تخم دیگری می گذارند
با این حال، تیم متوجه شد که درگیری نادر است. علاوه بر این، 80 درصد از اولین تخمها قبل یا درست بعد از گذاشتن تخممرغ دوم، به دلیل غلتاندن یا نوک زدن عمدی یا شکستن آنها گم شدند. این نشان می دهد که این دو تخم مرغ هیچ عملکرد بیمه ای ندارند.
پنگوئنهای کاکل خاردار نیز غیرمعمول هستند، زیرا میزان همنشینی آنها یک دهم پنگوئنهای دیگر است – دیویس میگوید: «آنها فقط در آنجا ایستادهاند و بیعلاقه به نظر میرسند» – و تمایل دارند به جای ایجاد لانه، تخمهایشان را درست روی صخره بگذارند. علف یا شاخه
دیویس میگوید: «صخرههای عظیمی در اطراف وجود دارد و هیچ نقطه واقعی برای فرود قایق وجود ندارد، بنابراین ما با تمام تجهیزات خود به درون امواج پریدیم و آن را از صخرههای 200 فوتی بالا کشیدیم.»
لوید دیویس/دانشگاه اوتاگو
او نتایج را در چندین کنفرانس ارائه کرد، اما آنها را به طور رسمی منتشر نکرد و در عوض به ارتباطات سینمایی و علمی روی آورد. اخیراً، او و همکارانش تصمیم گرفتند تا دادههای خود را مجدداً تجزیه و تحلیل کنند تا رفتار مرموز پنگوئنها را که هرگز دوباره مورد مطالعه قرار نگرفتهاند، درک کنند.
در عوض، محققان بر این باورند که پنگوئنهای کاکلدار استراتژی پرورش دو تخم را از اجداد خود به ارث بردهاند، اما دیگر منابع لازم برای سرمایهگذاری روی هر دو تخم را ندارند، زیرا دور بودن آنها به این معنی است که برای یافتن غذا باید مسافتهای طولانی را شنا کنند.
دیویس میگوید راهحل بدیهی این است که یک تخم بگذارند، اما به نظر میرسد پنگوئنها به سختی از تخم دوم خوششان میآید، شاید به دلایلی که در گذشته تکاملی خود گم شدهاند.
دیویس می گوید: “این واقعا رفتار عجیبی است – مثل این است که آنها اصلاً به اولین تخم مرغ اهمیتی نمی دهند.”