یک حسگر لغزنده با الهام از دانه های خیار جاوا می تواند برای نظارت بر محیط زیست مورد استفاده قرار گیرد و سپس به سرعت تجزیه شود و هیچ زباله ای باقی نماند.
بوم شناسان به طور مرتب از حسگرها برای جمع آوری داده ها در مورد دما، رطوبت، pH و سایر متغیرها برای درک بهتر اکوسیستم ها استفاده می کنند. اما زمانی که این حسگرها رها شوند، زباله های الکترونیکی منجر به آلودگی محیط زیست می شوند.