مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور با بیان اینکه نگاه بخشی و کوتاه مدت چیزی جز اتلاف منابع برای ما به ارمغان نخواهد آورد، در بحث استفاده از ظرفیت ها و ظرفیت های سرمایه گذاری بخش خصوصی، گفت: سال گذشته اقدامات زیربنایی را از نظر خود انجام دادیم و حدود 85 هزار هکتار از مناطق بیابانی برای سرمایه گذاری بخش خصوصی در حوزه معادن و بیابان ها در زمینه تولید انرژی، گردشگری و گیاهان دارویی اختصاص یافته است.
کاشت یکی از عوامل تخریب سرزمینی اکوسیستم های حساس است
وی یکی از مهم ترین علل و عوامل انسانی مرتبط با آن را تغییر کاربری و بهره برداری بی رویه از اکوسیستم مناطق کویری دانست که وضعیت مناسبی ندارد و گفت: شاید پوشش گیاهی مناطق بیابانی و این اکوسیستم است. اولین قربانی هر مدیریتی از بالادست تا پایین دست». دست در مدیریت منابع آب.
جعفریان ادامه داد: بسیاری از شرایط احیای پوشش گیاهی در رخساره ها بستگی به سیلاب هایی دارد که هر چند سال یکبار رخ می دهد و باید سهم سیلابی کشور و استحقاق آن از منابع آبی کشور را بدانیم چرا که همه ما قبل از ورود به این دشت ها بررسی می کنیم. زیرا از این پوشش گیاهی عظیم چیزی باقی نمانده است.
جعفریان پیامدهای بیابان زایی را در مناطق محلی و دورافتاده قابل مشاهده دانست و افزود: بسیاری از استان های کشور تجربه طوفان گرد و غبار را نداشته اند که در سال های اخیر شاهد آن بوده اند که در سطح ملی پشت سر گذاشته است، اما تشدید طوفان های شن و جنبش سایکو ساند باعث شده است. در یکی دو سال گذشته یک بازگشت جدی داشته است.
وی بیان کرد: بیش از 100 گونه گیاه نمک دوست، شن و ماسه دوست، صخره دوست داریم که می توان آنها را از مناطق کویری زدود، اما روش های تکثیر، کشت و الگوی نگهداری از این گونه ها مغفول مانده است.
وی افزود: در سیاست های بالادستی مانند نظام حکمرانی آب یا بحث اصلاح نظام کشت، مناطقی وجود دارد که به طور جدی با مقوله بیابان زایی و تخریب زمین مواجه است و باید سهم این اکوسیستم در نظر گرفته شود. در این خط‌مشی‌ها حساب کنید.
وی بیان کرد: فکر می‌کردیم طی یک دوره 20 ساله پایداری در تثبیت شن‌های روان وجود داشته باشد، اما در یکی دو سال اخیر شدت فرسایش یادآور دهه‌های 60 و 70 است، بنابراین مناطق سرخس، زابل و خوزستان با جدیت و رو به رشد مواجه هستند. چالش ها.
وجود طوفان گرد و غبار در اکثر استان های کشور
وی بیان کرد: طی 10 سال گذشته شاهد بوده ایم که در برخی مناطق و چهره های طبیعی سطح ایستا آب های زیرزمینی از 10 متر به 70 متر رسیده است و برخی درختان و پوشش گیاهی در این مناطق که بیش از هزار سال قدمت دارند. ، از بین رفت و این مناطق مانند منطقه ریگان در استان کرمان در این سال ها دچار خشکی قابل توجهی شدند.
جعفریان یکی از سیاست های پایداری و تاب آوری در این زمینه را متنوع سازی منابع اعتباری خواند و گفت: اکوسیستم ها در مناطق بیابانی کارکردهای مختلفی دارند که یکی از آنها چرای دام است که بخش مهمی از آن را تشکیل می دهد شرایط تامین علوفه بسته به مراتع مناطق کویری
وی با تاکید بر اینکه بر استفاده از این ظرفیت ها تاکید داریم، افزود: 100 هزار هکتار از این عرصه ها نیز امسال برای این منظور در نظر گرفته شده است.
وی افزود: ایجاد گفت‌وگوی مؤثر با استفاده از ظرفیت کمیته فنی و مدیریت کل حوزه آبخیز باید تقویت شود و شرط رسیدن به پاسخ مناسب این است که به منطقه اداری خود نگاه جزئی نداشته باشیم.
