یک شبکه عصبی مکانیکی میتواند بالهای هواپیمای هوشمند را تغییر دهد
رایان لی از دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس و همکارانش این مفهوم را برای ایجاد یک شبکه عصبی مکانیکی که در آن قدرت اتصالات بین نورونها با دستههایی با سفتی متفاوت جایگزین میشود، قرض گرفتند.
اساس تحقیقات هوش مصنوعی مدرن، شبکه عصبی مصنوعی (ANN) است که با ایجاد شبکههای بزرگی از نورونهای مصنوعی متصل به سیناپس، ساختار مغز انسان را تقلید میکند. درست همانطور که مغز انسان با تقویت ارتباطات سیناپسی رفتارهای جدیدی را می آموزد، ANN ها نیز با تنظیم مقادیر عددی ذخیره شده برای نشان دادن آنها، یاد می گیرند.
او میگوید: «شما میتوانید کار جالبی مانند تداخل آشفتگی انجام دهید، جایی که بال با چیزی برخورد میکند و تغییر شکل میدهد و به صورت محلی تغییر شکل میدهد تا انرژی توزیع شده را حفظ کند تا کابین احساس خوبی و نرمی داشته باشد». در حال حاضر، بالها برای انجام حرکات بزرگ، خم شدن، توزیع آن در سراسر بال طراحی شدهاند، و این به معنای تکان خوردن در کابین است.
شبکه عصبی مکانیکی به جای پردازش داده های عددی، نیروهای اعمال شده به آن را پردازش می کند و شکل آن را بر اساس سختی پرتوهایش می پیچد و تغییر می دهد. به عنوان مثال، یک نیروی یکنواخت اعمال شده به یک طرف توری می تواند توسط پرتوهای زیادی هدایت شود تا فوراً یک نیروی موج مانند در انتهای مخالف ایجاد شود، در حالی که نیروی یکنواخت اعمال شده به سمت بالا می تواند موج را معکوس کند.